جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی از مشهورترین شاعران ایرانی پارسی‌گوی است.
نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین» و «مولانا » نامیده می‌شده‌است.
در قرن‌های بعد القاب «مولوی»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است.
زبان مادری وی پارسی بوده‌است.
🔹زادروز :
۶ ربیع‌الاول ۶۰۴ قمری بلخ
🔹درگذشت :
۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ قمری قونیه
🔹آرامگاه :
قونیه، ترکیه
🔹سبک :
مثنوی- رباعی- غزل- نثر
🔹دوره :
خوارزمشاهیان (بلخ و سمرقند)
سلجوقیان روم
🔹آثار :
مثنوی معنوی
دیوان شمس
فیه ما فیه
مکتوبات
مجالس سبعه
نفوذ رومی فراتر از مرزهای ملی و تقسیمات قومی است. ایرانیان، تاجیک‌ها، ترک‌ها، یونانیان، پشتوها، دیگر مسلمانان آسیای مرکزی و مسلمانان آسیای جنوب شرقی در طی هفت قرن گذشته، به شدت از میراث معنوی رومی تأثیر گرفته‌اند.
اشعار او به‌طور گسترده‌ای به بسیاری از زبان‌های جهان ترجمه شده‌است. رومی به عنوان «محبوب‌ترین» و «پرفروش‌ترین» شاعر در ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود.
رومی بیشتر آثارش را به زبان فارسی نوشته‌است، اما در اشعارش از ترکی، عربی و کاپادوسیه‌ای یونانی نیز استفاده کرده‌است.
مثنوی معنوی او که در قونیه تصنیف شده‌است، یکی از عالی‌ترین اشعار زبان فارسی است.
🔸مولوی، پیوند دهندهٔ ملت‌ها
با آنکه آثار مولوی برای عموم جهانیان است، ولی پارسی‌زبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر می‌دانند، چرا که حدود شصت تا هفتاد هزار بیت او فارسی است و خطبه‌ها و نامه‌ها و تقریرات (تعالیم او به شاگردانش که آن را ثبت کردند و به فارسی غیرادبی و روزانه است) او نیز به فارسی می‌باشد؛ و تنها حدود هزار بیت عربی و کمتر از پنجاه بیت به زبان‌های یونانی/ترکی شعر دارد.
پارسی گو، گرچه تازی خوشتر است
عشق را خود صد زبان دیگر است
امیدوارم این کتاب صوتی در جانتان بنشیند و از شنیدنش لذت ببرید.
