دوستان عزیز، لطفا برای حمایت از ما، سابسکرایب کنید

رنجش دیگران و سانتی مانتالیسم اخلاقی، مصطفی ملکیان
خیلی وقتها ما از اینکه پدر یا مادرمان را رنجانده ایم نسبت به خودمان خشم داریم و خود را می خوریم، اخلاقی زیستن به این معنا نیست که شما نوعی زندگی کنید که از جانب شما به دیگران هیچ درد و رنجی نرسانید، اخلاقی زیستن یعنی از سمت ما درد و رنج غیر لازم به دیگران نرسد، اگر من اخلاقی باشم چنان رفتار می کنم و چنان زندگی می کنم و چنان هستم که از سمت من درد و رنج غیر لازم به دیگری نمی رسد، درد و رنج هایی که دیگران بر خودشان تحمیل می کنند ما مسئول آنها نیستیم. فرمول روانشناختی خودشیفتگی این است که کسی خودشیفته است که می گوید هر چیزی که از آن من است، فقط به این جهت که از آنِ من است، بهتر از چیزهای دیگر است که از آنِ دیگران است. مثلاً وطن یا دین من از کشورهای دیگر بهتر است چون آنها کشور یا دین من نیستند. حالا اون چیز میتواند وطن یا رشته تحصیلی یا خانه یا همسر یا پدر و مادر یا هر چیز دیگری باشد که در یک آدم خودشیفته اینها را برتر از چیز های مربوط به دیگران می داند. لذا خودشیفته می‌گوید این چیزهایی که از آن من است بر چیزهای دیگران ارجحیت دارد فقط به این دلیل که مال من است. مثلا اگر دختر یک آدم خودشیفته سبک زندگی متفاوت با پدرش را اتخاذ کند ، پدرش را رنج می دهد ولی این درد و رنج پدرش به خاطر خودشیفتگی او است نه رفتار دخترش، خودشیفتگی وقتی در فرد باشد، هفت بیماری اندیشه را ایجاد می‌کند، آدمی که خود خودشیفته است نسبت به خودش پیشد‌اوری مثبت و نسبت به دیگران پیش داوری منفی دارد، تعصب و جزم و جمود و بی‌مُدرایی ، استدلال گریزی و خرافه پرستی دارد. آدمی که خودشیفته است مبتلا به این هفت آفت فکری است. اگر نظر این بود که آدم باید چنان زندگی بکند تا به هیچکس هیچ نوعی درد و رنج نرساند، اولین چیزی که فدا می شد خود اخلاقی بودن بود.
سنتیمنتالیسم اخلاقی این ادعای نادرست است یعنی اخلاقی بودن یعنی چنان زیستن که هیچکس دردو رنجی از شما نبرد. اخلاق یک رشنالیسم یا عقل گرا در آن است که اگر کسی به خاطر باورهای غلطش دارد رنج می برد به ما ربطی ندارد. وقتی این سنتیمنتالیسم اخلاقی را داشته باشیم بچه‌های ما لوس و ننر بار می آیند چون می‌خواهیم به آنها هیچ درد و رنجی نرسانیم و هر چه می خواهند یا نمی خواهند طبق میل آنها رفتار می کنیم. یکی از منابع اضطراب ما این است که فکر می‌کنیم که کسی نباید از ما برنجد. پس اگر دارید اخلاقی زندگی می‌کنید مهم نیست که دیگران از شما برنجند یا نرنجند.
برشی از درسگفتار چاره جویی برای اضطراب مصطفی ملکیان
شرح آرزومندی

свернуть