1 września 1939 roku, nad ranem, na falach Polskiego Radia zabrzmiały słowa Zbigniewa Świętochowskiego, który poinformował słuchaczy o napaści Niemiec na Polskę. Symbolami tamtego września pozostaną bohaterskie walki polskich żołnierzy i ludności cywilnej z przeważającymi siłami armii niemieckiej.
Do historii przeszły bitwy: nad Bzurą, pod Wizną, obrona m.in.: Poczty Gdańskiej, Westerplatte, Helu, czy Warszawy. Także nadzieja na pomoc Wielkiej Brytanii i Francji. Polskie władze zostały internowane w Rumunii, a 17 dni po wybuchu wojny z Niemcami nastąpiła agresja Związku Radzieckiego na Polskę.
Tym samym po spotkaniu obu armii w Brześciu nad Bugiem Polska stała się zdobyczą dwóch totalitaryzmów, co potwierdził sowiecko-niemiecki protokół o linii demarkacyjnej między wojskami obu agresorów z 20 września. 28 września, kiedy kapitulowała Warszawa, a 2 października Hel powoływano we Francji polskie władze emigracyjne początkowo z siedzibą w Paryżu, następnie w Angers.
5 października w stolicy Polski Adolf Hitler odebrał defiladę wojsk niemieckich, a niebawem wydał zarządzenie o utworzeniu z ziem nie włączonych do Rzeszy "Generalnego Gubernatorstwa dla okupowanych polskich obszarów".
Na terenach zajętych i przez Niemców i przez Sowietów rozpoczęły się brutalne represje wobec ludności. Niemcy aresztowali komisarza cywilnej obrony Warszawy Stefana Starzyńskiego, w obozie koncentracyjnym osadzili m.in. krakowskich profesorów, a Sowieci w Kozielsku, Starobielsku, Ostaszkowie oficerów i podoficerów Wojska Polskiego. Jednocześnie rodziła się podziemna armia.
ℹ️
prof. Andrzej Nowak (historyk, publicysta, sowietolog, autor serii książek "Dzieje Polski") / Wybuch II wojny światowej (Historia żywa/Jedynka) 25.05.2019
