آرام جان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آرام جان، نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان و همراهی گروه آوا که در مایهٔ افشاری اجرا شده است. این آلبوم حاصل اجرای زنده در وین در پاییز سال ۱۳۷۷ است.

هنرمندان
خواننده: محمدرضا شجریان
شعر از سعدی، عارف قزوینی و علی‌اکبر شیدا
عکس: کیومرث درم‌بخش
صدابردار: امیرحسین شجریان

همنوازان گروه آوا
داریوش پیرنیاکان: تار
محمد فیروزی: بربط
سعید فرج‌پوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تمبک و کمانچه آلتو

ترانه‌ها
پیش درآمد
رضا محجوبی
تصنیف دلم دلم
شعر: عارف قزوینی

دلم دلم دلم، رو بردی، به که گویم یار
غمم غمم غمم نخوردی، ز چه جویم یار
سرو روانم، آرام جانم، بی تو نمانم، دردت به جانم

گر یار من برافکند
از رخ نقاب رویش
عالم به هم بر می‌زند
از انقلاب مویش


ساز و آواز
غزل سعدی

(شکسته قفقاز به عنوان درآمد)
خبرت خراب‌تر کرد جراحت جدایی
خبرت خراب‌تر کرد جراحت جدایی
چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی

(درآمد افشاری)
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی
شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی

(جامه دران)
تو جفای خود بکردی و نه من نمی‌توانم
که جفا کنم ولیکن نه تو لایق جفایی
چه کنند، چه کنند اگر تحمل نکنند زیر دستان
چه کنند اگر تحمل نکنند زیر دستان
تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشایی

(عراق)
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت
برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی
سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم
دگری نمی‌شناسم، دگری نمی‌شناسم تو ببر که آشنایی

(جامه دران)
تو که گفته‌ای تأمل نکنم جمال خوبان
تو که گفته‌ای تأمل نکنم جمال خوبان
بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی

(رهاب و شور)
در چشم بامدادان به بهشت برگشودن
نه چنان لطیف باشد که به دوست بر گشایی


چهارمضراب
عراق، محمدرضا شجریان

تصنیف نه قدرت
از عارف قزوینی

نه قدرت که با وی نشینم
نه طاقت که جز وی ببینم
شده است آفت عقل و دینم
ای دلآرا، سرو والا
کار عشقم چه بالا گرفته
در سر من جنون جا گرفته
جای عقل عشقت یکجا گرفته
خانه دل به یغما گرفته
آفت تن، فتنه جان
رهزن دین، دزد ایمان
‫ترک چشمت، نیزه پنهان
آشکارا، ای نگارا
خانه دل به یغما گرفته
در سر من جنون جا گرفته
سوزم از سوز دل

свернуть