Hansje klein, ging alleen de wijde wereld in
Stok en hoed staan hem goed, is zelfs welgemoed
Maar moeder weent zeer
Heeft immers nu geen Hansje meer
Dan bezint zich het kind, loopt terug naar huis gezwind

De eerste symbiose ontstaat tussen moeder en kind.

Er is sprake van een constructieve symbiose wanneer er een goede hechting plaatsvindt met emotionele geborgenheid, spiegeling, steun en vervullende liefde.

Er is sprake van een destructieve symbiose wanneer een getraumatiseerde moeder te weinig aanwezig kan zijn voor haar kind fysiek of emotioneel waardoor het kind uit loyaliteit voor de moeder gaat zorgen. Er vind een innerlijke afsplitsing plaats waardoor het kind zijn eigen behoeften ondergeschikt maakt aan dat van de moeder.

Er ontstaat ook het gevaar dat het kind de problematische karaktertrekken van de moeder versterkt in zichzelf integreert.

Moeder voelt zich bijvoorbeeld angstig, bedrogen, verlaten of eenzaam.

De emoties van moeder worden onbewust overgedragen en door het kind zonder woorden begrepen en neemt deze gevoelens en emoties over alsof het van zichzelf is. Ook is er het gevaar dat moeder de illusie van eeuwigdurende ouder liefde leeft en haar kind niet kan loslaten, zodat het niet zijn eigen leven kan leven.

Bij een destructieve symbiose is er geen veilige hechting.

Veilig gehechte kinderen kunnen zich gemakkelijker richten op hun omgeving omdat zij minder aandacht aan de toestand van hun moeder hoeven te schenken.

Onveilig gehechte kinderen richten zich moeilijker op hun omgeving omdat hun moeder niet zo stabiel en betrouwbaar is dat je haar met een gerust hart een tijdje alleen kunt laten. Gestreste ouders hebben gestreste kinderen.

Er is sprake van een symbiotische verstrikking als twee of meer mensen op een destructieve manier aan elkaar gebonden zijn en van elkaar afhankelijk blijven.

Ze komen niet tot een harmonische en goed gedijende verhouding met elkaar, maar ze komen ook niet van elkaar los. Hun leven lang worstelen ze met elkaar als dader en slachtoffer.

Wanneer ouders getraumatiseerd zijn, wordt het voor hen hoogstwaarschijnlijk erg moeilijk hun kinderen veilige hechtingsmogelijkheden aan te bieden.

Er ontstaat een onzekere en ambivalente hechtingsrelatie waarbij het vastklampen en zoeken naar verbinding wordt afgewisseld met het vermijden en afwijzen van nabijheid. Deze traumatische hechtingservaringen worden later in partner relaties herhaald, waarbij de verwarrende en conflictueuze patronen die zijn gevormd in relatie met de ouders nu herhaald worden bij een partner.

Symbiotische verstrikkingen zijn relatievormen waarin de partners niet van elkaar krijgen wat ze nodig hebben en wensen.

Door het vroeg kinderlijk trauma dat heeft plaatsgevonden zal er gereageerd gaan worden vanuit overlevingsstrategieën zoals deze dat als kind heeft geleerd, denk aan het innerlijk en fysiek terugtrekken, woede, zelfverwijt of met verwarring.

Ieder herhaalt op zijn manier onbewust de destructieve relatiepatronen uit zijn jeugd in de partnerrelatie.
Wanneer beide partners bereid zijn aan hun eigen trauma's en thema's te werken wordt de relatie eenvoudiger, vrijer van conflicten en meer bevredigend.
Er wordt dan meer vanuit gezonde delen met elkaar omgegaan in plaats van vanuit overlevings,- en veredigings mechanismen.

Ik schrijf hier ook over in mijn boek de reis naar heelwording.

[ Ссылка ]

#sprezzatura #symbiose #symbiosetrauma #symbiotisch #moederenkind #moeder #kind #loyaal #trauma #ouders #vroegkinderlijktrauma #parentificatie #volwassen #verantwoordelijkheid #dewegnaarbinnen #innerlijkwerk #verstrikking #claimen #eisen #manipuleren #manipulaties #mirei #bewust #bewustzijn #bewustzijnisbewustzijn #vlogger #influencer #youtuber #lichtwerker #lichtkind #godsvonk #therapeut #psychologie #informatief #leerzaam #spiritualiteit 

свернуть