Η Σίφνος έχει μία μεγάλη μεταλλευτική ιστορία που ξεκινά σίγουρα από την εποχή του Χαλκού, ενώ οι πρώτες δραστηριότητες μπορεί να ανάγονται ακόμα και στα ύστερα νεολιθικά χρόνια. Στην Σίφνο της εποχής του Χαλκού άκμασαν τα ορυχεία χρυσού και χαλκού.

Στην ευρύτερη περιοχή του Πλατύ-Γιαλού έλαβαν χώρα σημαντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες για τα πολύτιμα μέταλλα. Στην πορεία το επίκεντρο της αναζήτησης χρυσού και ασημιού μετατοπίστηκε στην περιοχή του Αγίου Σώστη, στα βόρεια του Αρτεμώνα. Για αιώνες οι παλιές μεταλλευτικές δραστηριότητες σιώπησαν.

Μετά το 1870 οι δραστηριότητες ξαναρχίζουν με σκοπό την εξόρυξη αυτή τη φορά σιδήρου. Στο επίκεντρο της δραστηριότητας αυτής ήταν οι Καμάρες και ο Φάρος. Στην Βορεινή, κατω από τον Άγιο Συμεών και στον Κάψαλο, πάνω από τις Καμάρες δημιουργήθηκε ένα δίκτυο εκτεταμένων στοών. Το ίδιο έγινε και στον Φάρο, όπου ολος ο λόφος μεταξύ του Αποκοφτού και του Γλυφού πρέπει να είναι διασπαρτος από στοες. Στο Γλυφό του Φαρου και στις Καμάρες διασώζονται ακόμα οι σκάλες φόρτωσης όπου το μετάλλευμα φορτωνόταν στα πλοία. Στις Καμάρες είναι ακόμα ορατό τμήμα της καμινάδας μεταλλουργικού κλιβάνου.

Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ: [ Ссылка ]

Τα μεταλλεία του Φάρου πρέπει να έκλεισαν στο τέλος του 19ου αιώνα. Οι παππούδες μας που γεννήθηκαν στις αρχες του εικοστού αιώνα και έζησαν σε αυτήν την περιοχή δεν τα θυμούνται να λειτουργούν. Έχοντας κτήματα στον Άγιο Γιάννη του Φάρου γνώριζαν καλά τις στοές και τα πηγάδια για τπν αερισμό στην περιοχή αυτή. Κάποιες φορές τύχαινε οι κατσίκες να μπαίνουν μέσα στις στοές και τότε γινόταν μεγάλος αγώνας για να τις βρουν. Σημερα οι εγκαταστάσεις των μεταλλείων έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου.
Τόσο η σκάλα φόρτωσης, όσο και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις χρόνο με τον χρόνο χάνονται. Στις Καμαρες τα ορυχεία δούλεψαν και μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Σίγουρα είχε διακοπεί η λειτουργία τους πριν την έναρξη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτό που σήμερα κάποιοι ξεχνούν είναι πως τα νησιά κάποτε ήταν πολύ πτωχά.
Οι μεταλλευτικές δραστηριότητες έδιναν ένα αναγκαίο μεροκάματο όσο δύσκολες και αν ήταν οι συνθήκες μέσα στις στοές. Ακόμα και το περίφημο βιβλίο «Ο Βίος και η Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη σχετίζεται με την εκμετάλλευση ενός ορυχείου στην περιοχή της Μάνης.
Αντίθετα με την Σίφνο, στην Μήλο και την Κίμωλο οι μεταλλευτικές δραστηριότητες συνεχίζονται.
Στο βίντεο βλέπουμε πλάνα από τα ξεχασμένα ορυχεία του Φάρου.
Δείτε περισσότερα εδώ:
[ Ссылка ]

свернуть