Әлқиссасын айтып, қалай болғанын суреттеп берудің қажеті шамалы шығар. Қалалық өмірді бір сәт ұмытып, ауылдың иісін сезу бұйырды сол күні. Ауылдың жайсаң адамдары, қарапайым ауыл балалары, қиқулатып аттың үстінде қызық тамашалаған ауыл азаматтары, бәрі - керемет.
Ата-бабаларымыздың бекзат өнерін кітаптан оқығаным болмаса, көрудің сәті жексенбіге түсіпті. Қасиеті ерен, киесі бөлек өнер қанша дегенмен. Құстың тілін таппасаң, баулып бағын ашпасаң, тегеурінін қайырып, өзіңе дос қылмасаң, осындай қалың жұрт жиналған жиында, қояныңды ауламай, иесіне ренжіп жүріп алуы да мүмкін.
Сонымен қатар, асыл тасты күміспен көмкеріп, оны былғарыға бекіткен томаға, балақбау, ағаштан, жан-жануарлардың мүйізінен жасаған тұғыр, балдақты көргенде көзіңіз сүйсініп, іштей масаттанып қалатыныңыз сөзсіз.
Түптей келе, күн ызғарлы әрі суық болса да, көңілі кең ауыл жақсылары, шығыстың әр өңірінен жиналған құсбегілер, қаладан бірге келіп, түбінде қайтар жолда әңгіме-дүкен құрған жандар мен "әкемнің бүркіті қоян алса екен" деп уайымдаған бала көңілі жанымды жылытқаны рас.
Ұйымдастырған жандарға айтар алғысым шексіз. Еңбектеріңіз жана берсін дегім келеді.!

#eagle #eaglenews #беркут #бүркіт #қансонар

свернуть