داراي جهان نصرت دين خسرو کامل
يحيي بن مظفر ملک عالم عادل
اي درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روي زمين روزنه جان و در دل
تعظيم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر کون و مکان فايض و شامل
روز ازل از کلک تو يک قطره سياهي
بر روي مه افتاد که شد حل مسائل
خورشيد چو آن خال سيه ديد به دل گفت
اي کاج که من بودمي آن هندوي مقبل
شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن اين زمزمه مگسل
مي نوش و جهان بخش که از زلف کمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل
دور فلکي يک سره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل
حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معيشت مکن انديشه باطل
تفسیراول فال:
قدم در راهی گذاشته اید که فکر حسودان و رقیبان شما را نگران کرده است اما نگران نباشید. با توکل بر خدا و تلاش برای کسب روزی حلال در آینده نزدیک از همه آن ها پیشی خواهید گرفت.
برای موفقیت باید از علم و عقل و درایت خود استفاده کنید. انسان نیکوکاری هستید و به زودی پاداش کارهای خوب خود را دریافت خواهید کرد و سختی ها تمام می شود.
تفسیر دوم فال
در راهی قدم می‌زنی که رقیبان حسود در آن هستند، نگران حضور حریفان و حسودان اطرافت مباش که به‌سادگی همه آنها را شکست خواهی داد اما به شرط اینکه در کسب روزی، راه حلال را پیش بگیری و از عقل و درایت خود نهایت استفاده را بکنی. انسانی هستی که در حق همه نیکوکاری می‌کنی، نتیجه کارهای خوب را که انجام داده‌ای خیلی زود می‌بینی و مشکل تو هم حل می‌شود. از فکر و خیالات نگران‌کننده دست بردار و نگران معیشت و درآمد خودت مباش که خداوند روزی‌رسان بندگان است و عهده‌دار رزق آنها شده است.
غزل شماره ۳۰۴ حافظ در مدح شاه یحیی و به حکم مصلحت سروده شده و شاعر به آنچه گفته مطلقاً معتقد نبوده، زیرا خست شاه یحیی را در یزد دیده بوده است. این شعر در تعریف و تمجید از جهاندار، یاور دین و پادشاه کامل است؛ کسی که اسلام در پناه او درگاه خود را بر جان و دل زمینیان گشوده است و بزرگداشت او بر جان و عقل همه واجب است
