Via Belgica: een oude Romeinse weg

Via Belgica is de door archeologen bedachte naam van een 400 kilometer lange Romeinse hoofdweg, die in de Romeinse tijd de Franse zeekust met het Duitse Rijnland verbond. De weg liep van Boulogne-sur-Mer via onder andere Arras, Bavay, Tongeren, Heerlen en Maastricht naar Jülich en Keulen. Binnen de huidige landsgrenzen kwam de Via Belgica in Nederlands-Limburg bij Maastricht de grens over en haar weg te vervolgen langs Meerssen, Valkenburg en Voerendaal. Om daarna via Heerlen en Landgraaf bij Rimburg de grens met Duitsland over te steken.
De weg was een belangrijk onderdeel van een groot en complex netwerk van (water)wegen, dat zich uitstrekte tot de verste uithoeken van het Romeinse imperium. De Via Belgica speelde in Noordwest-Europa een hoofdrol rol bij de lokale en interregionale economische ontwikkeling, de strategische militaire verdediging en het bestuur van de nieuwe provincies.
Op de knooppunten van de voornaamste wegen en rivieren vestigden de Romeinen wachtposten of ontstonden kleine dorpjes die uitgroeiden tot grotere nederzettingen zoals Heerlen. In de eerste eeuwen van onze jaartelling fungeerde de Via Belgica als ontwikkelingsas voor het Limburgse heuvelland: dankzij de weg kreeg de economische en culturele ontwikkeling van het gebied een geweldige impuls. Mede hierdoor zit de (Zuid-)Limburgse ondergrond boordevol Romeinse resten en sporen.

свернуть