Program realizowany u naszych rodaków w Ukrainie, w okresie Bożego Narodzenia, które zawsze było najbardziej wyczekiwanym świętem.
Jednoczyły się rodziny, odżywały zwyczaje przekazywane z pokolenia na pokolenie, wzmagała się tęsknota za utraconą ojczyzną. Te tradycje podtrzymywał kościół katolicki. Tam gdzie ocalały świątynie, Polacy czuli się mocni. W Żytomierzu, nawet w najtrudniejszych latach prześladowań, w katedrze pod wezwaniem św. Zofii, rozbrzmiewały polskie kolędy i słychać było polskie słowo.
Dzisiaj, trwająca niemal od dwóch lat, wojna, dotyka coraz bardziej wszystkich mieszkańców tego kraju. Polacy w Ukrainie potrzebują, jak nigdy dotąd wsparcia swoich rodaków z Macierzy i choć to trudne, naszej wśród nich obecności. Dzisiaj mało kto z ojczyzny przybywa do swoich krewnych, czy znajomych. Wszystkich przeraża wojna. Chociaż ludzie spotykają się, aby złożyć sobie życzenia, przełamać opłatkiem, kolędy śpiewane są jak przez łzy. Uczestniczymy w takim spotkaniu Żytomierskiego Obwodowego Związku Polaków. Ich siedziba sąsiaduje z największą w Żytomierzu szkołą która została zbombardowana w pierwszym roku wojny.
To przygnębia każdego, również młodzież, która uczyła się tam języka polskiego. Do rodaków przyjechali harcerze z Legnicy, obdarowali paczkami i dobrym słowem. Ludzie pragną rozmów i bliskości drugiego człowieka, zwłaszcza teraz, kiedy znów nasila się rosyjska agresja w Ukrainie. Atmosfera przygnębienia panuje również wśród naszych rodaków mieszkających na zachodzie Ukrainy. Chociaż tutaj nie widać zniszczeń spowodowanych działaniami wroga, ale ludzie żyją w takim samym strachu, jak ci bliżej linii frontu. Z pomocą przychodzą im duszpasterze, którzy w wojennej rzeczywistości muszą, również materialnie, wspierać swoich parafian.
