Najnowsza nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym skutkuje koniecznością dokonania wielu zmian w dotychczas stosowanych procedurach i dokumentach.

Jakie są główne skutki wprowadzonych zmian w odniesieniu do dziedzictwa kulturowego i jak się do nich przygotować? Na te i inne pytania postaraliśmy się udzielić odpowiedzi podczas wykładu.

***
24 września 2023 r. weszła w życie znaczna część przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw. Kolejne przepisy wejdą w życie najpóźniej 1 stycznia 2026 r. Ustawa wprowadza daleko idące zmiany w systemie aktów planowania przestrzennego i dotychczasowych procedurach. Dotyczy to również sposobu uwzględniania zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego a także kompetencji organów w tym zakresie.


- Kluczowe wątki tematyczne:

Najpóźniej z dniem 1 stycznia 2026 r. mają utracić moc studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zostaną one zastąpione planem ogólnym. Co ważne, plan ogólny będzie dokumentem całkowicie odmiennym od studium.

Bardzo istotnym dokumentem dla ochrony dziedzictwa kulturowego staje się strategia rozwoju gminy, która zgodnie z nowymi przepisami „przejmuje” opisową, tekstową część uwarunkowań i kierunków z dotychczasowego studium. Strategia będzie dokumentem obligatoryjnym.

Ustawa wprowadza również inne zmiany, w tym zmiany w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz decyzjach o warunkach zabudowy a także w definicjach ustawowych, co również będzie rzutować na ochronę zabytków.

- Webinarium jest adresowane w szczególności do:
służb konserwatorskich
właścicieli, opiekunów i zarządców zabytków
urzędników samorządowych, szczebla gminnego i powiatowego, w szczególności odpowiedzialnych za zagadnienia związane z planowaniem przestrzennym

dr Anna Fogel – główny specjalista w Dziale Zarządzania Dziedzictwem i Analiz Wpływu Zmian Klimatu na Dziedzictwo w NID. Doktor nauk prawnych, były sędzia, radca prawny. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji na Uniwersytecie Warszawskim (1994). W 2011 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie obroniła rozprawę doktorską „Prawna ochrona przyrody w lokalnym planowaniu przestrzennym”. Specjalizuje się w zagadnieniach prawnych związanych z ochroną zabytków, ochroną środowiska oraz planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym, a także konfliktami w tym obszarze. Autorka kilkudziesięciu publikacji o tej tematyce, m.in. komentarza do Ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu („Ustawy krajobrazowej”) oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Członkini Zespołu Prawno-Urbanistycznego przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.

свернуть