Ενα παλιο και αγαπημενο τραγουδι του Νικου για να μας θυμισει πως η ζωη ειναι ωραια και πρεπει να κοιταμε μπροστα.
Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Όλυμπος
πάλι τη ζωή να βρεις ξεκίνα, αχ τι φως
Τέτοιο πόνο δεν τον θέλει ούτε ο Θεός
συγχώρεσε τον εαυτό σου, βάλε μπρος
Έτσι απλά και όμορφα πάλι η ζωή κυλάει
χθες ήταν νύχτα άγρια κι έπεσε να με φάει
Νόμιζα όλα τέλειωσαν, μια σπίθα όμως κρατάω
Σαν από νάρκωση βαθιά σιγά σιγά ξυπνάω
Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα...
Τέτοιο πόνο δεν τον θέλει...
Δίπλα ο φίλος μου γελά κι ο δρόμος ίσια πάει
πέρασμα είναι η ζωή και η βροχή ξεσπάει
Χρώματα, κύκλος του θεού κι η ρόδα όπως γυρνάει
Φαίνεται πίσω να κυλά, κι όμως μπροστά μας πάει
Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Όλυμπος
πάλι τη ζωή να βρεις ξεκίνα, αχ τι φως
Η ρόδα όπως γυρνάει...
κι όμως μπροστά μας πάει
