Czapla siwa ma grzbiet i skrzydła popielate. Głowę białą, nad oczami czarny pasek, przechodzący w okresie godowym w czub, którego dwa najdłuższe pióra dochodzą do 15 cm długości. Pióra na szyi jasnopopielate, a w pobliżu piersi przez środek szyi od przodu czarne plamki. W dolnej części szyi zwisają długie pióra. Lotki są prawie czarne. Dziób żółto-czarny. Nogi żółte, u góry czarniawe. Samica różni się od samca wielkością i mniejszym czubem. Czapla siwa ma długość do 110 cm, a rozpiętość skrzydeł do 170 cm.
Czapla gniazduje parami, przeważnie w dużych koloniach (czaplińce). Gniazdo zakłada na wysokich drzewach (w grupie drzew lub w lesie) niekoniecznie blisko wody (do 3 km, a czasem i dalej). Czaple zaraz po przylocie, w drugiej połowie marca, przystępują do budowy gniazda, którego średnica wynosi około 100 cm. Najczęściej jednak zajmują stare gniazda, a jeśli zastają je uszkodzone, naprawiają. Krótko potem znoszą 4-7 niebieskawo-zielonych jaj. Wysiadywanie trwa 4 tygodnie. Przy wysiadywaniu i karmieniu młodych bierze również udział samiec. Młode zaczynają latać dopiero po 6-7 tygodniach.
Czapla żeruje na brzegach jezior, rzek i na bagniskach. Żywi się głównie rybami i żabami, ale zjada także jaszczurki, myszy, młode ptaki, owady i wodne żyjątka. Żeruje cały dzień, głównie jednak nad wieczorem i rano i okresie karmienia młodych również w nocy. Pod koniec lata czaple widuje się czasami na polach, gdzie polują na myszy. Czapla jest bardzo żarłoczna. Złowione ryby i żaby, nawet do długości 20 cm (w tym okonie), połyka w całości. Atakuje również większe ryby, których nie może połknąć. Na terenie stawów rybnych jest bardzo szkodliwa, gdyż potrafi wybrać prawie cały narybek. W czasie łowów czapla godzinami stoi nieruchomo w wodzie w oczekiwaniu na zdobycz.
Czapla siwa gniazduje w zasadzie w pobliżu wody, lecz często także i z dala od niej. Żeruje natomiast w różnych okolicach, nieraz daleko od miejsca gniazdowania.
Czapla siwa jest ptakiem przelotnym, przybywa do nas w końcu marca, a odlatuje w końcu września. Miejsca, w których gniazduje kilka par czapli, nazywają się czaplińcami. Często w pobliżu czaplińców gniazdują również ptaki drapieżne, które z wyjątkiem kani nie czynią szkód swoim sąsiadom. Czaple po przylocie łączą się w pary i wspólnie potem wychowują młode. Czapla rodzina po wychowaniu młodych rozbija się i każda sztuka, zarówno starych, jak i młodych, żyje pojedynczo aż do czasu odlotu, kiedy znowu łączą się w stada. W czasie długich przelotów czaple lecą kluczem.
Polowanie
Na czaple wolno polować od 15 sierpnia do 21 grudnia. Na terenach stawów zagospodarowanych wolno polować na czaple cały rok. Polowanie na czaple jest możliwe tylko przy przypadkowym spotkaniu i dlatego trudno mówić o sposobach polowania, gdyż uzależnione są one od konkretnych okoliczności. Czapla jest ptakiem bardzo ostrożnym i czujnym, niełatwo daje się podejść na strzał. Jej dziczyzna jest jadalna.
[ Ссылка ]
