Διασκευή του τραγουδιού "Le Déserteur", που έγραψε και ερμήνευσε ο Boris Vian. Ντέμο 8/8/19

Στίχοι :

Κύριε πρόεδρε, λοιπόν
Σας γράφω ένα γράμμα
Που πότισα με κλάμα
Που έσκισα σχεδόν

Φτάσαν τα χαρτιά
Που με στέλνουν, θεέ μου
Για χάρη του πολέμου
Σε κάποιαν εσχατιά.

Σας το λέω κι όπου βγει-
Δε ζηλεύω τους ηρώους
Κι ούτε για να σφάζω αθώους
Βρέθηκα σ' αυτήν τη γη

Της πόζας δεν ειμ' οπαδός
Του αληθούς παραχαράκτης-
Δηλώνω λιποτάκτης
Και το λέω ευθαρσώς

Να τη η ζωή μου ως εδώ
Εγώ δεν έχασα πατέρα
Κι αδελφούς σε μια μέρα;
Στα παιδιά μου τι θα πω;

Κι η μάνα μ' όλους τους καημούς,
Τώρα δα που γράφω,
Πώς θα περιγελά απ' τον τάφο
Τοίχους και εξοπλισμούς!

Σαν με ρίξαν φυλακή
Μου αρπάξαν τη γυναίκα
Πάει χρόνος μα σαν δέκα
Βαραίνει στην ψυχή

Αύριο το πρωί
Την πόρτα θα χτυπήσω
Και πίσω μου θ' αφήσω
Τη χαμένη μου ζωή

Ζητιάνος , κουρελής
Θα γυρίσω τη Γαλλία
Βρετάνη ως Προβηγκία
Κι άρνηση υποταγής

Θα κηρύξω, αποχή
Απ' του πολέμου την τρέλα
Του φόνου τα μπουρδέλα
Τη βουβή συνενοχή

Κι αν πρέπει αίμα να χυθεί
Τότε προχωρήστε πρώτος
Το αληθές του γεγονότος
Για ν' αποδειχθεί.

Κι αν σας τη δίνει τόσο πια
Η φωνή αυτού του ράκους
Πείτε στους χωροφυλάκους
Να μου ρίξουν στην καρδιά.

свернуть