Բերդի ժամանակակից Ռաբաթ անվանումը սեմիտական ծագում ունի և նշանակում է ցանկացած ամրացված վայր։ Սովորաբար այսպես էին անվանում ամրոցին կից թաղամասը։ Ժամանակի ընթացքում այդպես սկսեցին անվանել նաև բերդը։ Նախկինում այստեղ էին ապրում հիմնականում հրեա վաճառականներ և արհեստավորներ։

9-րդ դարի վերջից ամրոցը դարձել է Չորչանելի իշխանական տան Ջաղելի ճյղի ներկայացուցիչների սեփականությունը։

Թամարա թագուհու օրոք ` 12-րդ դարի վերջին Ջաղելիները հակառակվելով իշխող թագավորական դինաստիային, սկսեցին աջակցել Թամարի նախկին ամուսնու Գեորգի Ռուսի կազմակերպած ապստամբությանը։ Երբ ապստամբությունը ճնշվեց, Թամարի հրամանով Ջաղելիների ողջ ունեցվածքը փոխանցվեց Չորչանելի տոհմի մեկ այլ ճյուղին, որոնք ձևավորեցին Ջաղելիների նոր տոհմը և կարճ ժամանակում դարձան ազդեցիկ ամբողջ հարավային Վրաստանում։ Նրանց ջանքերի շնորհիվ Լոմսիան վերածվեց իսկական քաղաքի և ստացավ նոր անուն Ախալցիխե (Նոր Բերդ)։

14-րդ դարի առաջին կեսին Ջաղելի իշխանները Գեորգի V թագավորից ստացան աթաբեգի տիտղոս, որից հետո Ախալցխան դարձավ Սամցխեի իշխանության կենտրոնը։ 14-րդ դարի վերջին ամրոցը լրջորեն տուժել է մոնղոլների արշավանքից։ Մեկ դար անց քաղաքը գրեթե ամբողջովին այրվել է Յակուբ շահի թուրքական բանակի կողմից։

1578 թվականին Օսմանյան կայսրությունը կամաց-կամաց սկսեց գրավել Սամցխեի Իշխանության տարածքները, որի կառավարիչները սկզբում փորձում էին ետ մղել զավթիչներին, սակայն ուժերը անհավասար էին։
1579 թվականին Ջաղելի իշխանները Ախալցիխեն հանձնեցին թուրքերին։
Ջաղելիները առաջիններից էին վրաց ֆեոդալների մեջ որ ընդունեցին մահմեդականություն ինչի արդյունքում պահպանեցին իրենց իշխանությունը։
#հայաստան #հայոցպատմություն #բերդ #երեւան #հայեր #ախալցխա #ախալցիխե #վրաստան #ջավախք

свернуть