Κάλαντα ἀπὸ τὴν Ἐράτυρα (Σέλιτσα) Κοζάνης.

Carols from Eratyra, Kozani, macedonia-Greece

Παιδιά μ' ἠρθᾶν τὰ κόλλιαντά, κι ὄλοι νἀ 'τοιμαστεῖτε
νὰ πᾶρτε τὶς τζουμάκες σας καὶ στὸ παζάρ' νὰ βγείτε
καὶ στὸν ἅη Λιὰ στὸν πλάτανο, στὰ τρία τὰ πηγάδια.

Ἐκεῖ 'ν' ἀφέντης κάθητι μαζὶ μὲ τὴν κυρά του
Εἴπαμε τὸν ἀφέντη μας, ἂς ποῦμ' κ' 'ὴν κυρά του
Κυρὰ χρυσή, κυρ' ἀργυρή, κυρὰ καγκελοφρύδω
Κυρά μ' ὅταν στολίζισι στὴν ἠκκλησιὰ νὰ πάεις
Βάζεις τὸν ἥλιο πρόσωπο καὶ τὸ φεγγάρ' ἀστέρι
Βάζεις καὶ τὸν αὐγερινὸ διαμάντι δαχτυλίδι

Σ' αὐτὸ τὸ σπίτι τὸ ψηλὸ πέτρα νὰ μὴ ραγίσει
κι ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ χίλια χρόνια νὰ ζήσει
νὰ ζήσει χρόνους ἑκατό, νὰ ζήσει νὰ γεράσει
ν' ἀσπρίσει σὰν τὸν Ὄλυμπο καὶ σὰν τὸ περιστέρι

Δυὸ περιστέρια μάλωναν καὶ πάλι αὐτὰ 'γαπιόταν
Σηκώνονταν ψηλὰ-ψηλά κι ὅλο γλυκοφιλιόταν

Ἐγὼ ἔχω κόρη γιὰ παντρειά, θέλω νὰ τὴν παντρέψω
τὴ δίνω γιὸ τὸ βασιλιά, τὴ δίνω γιὸ τὸ ρήγα
Δὲ θέλω ἐγὼ τὸ βασιλιά, δὲν θέλω ἐγὼ τὸ ρήγα
Μον' θέλω τ' ἀρχοντόπουλο ποὺ κόσκινίζ' τὴ λίρα
ποὺ δερμονίζει τὰ φλουριά, ποὺ κοσκινίζ' τὰ γρόσια
τὰ κοσκινίδια ἀπ' τὰ φλουριὰ τὰ δίν' στὰ μπουμπουσάρια (*)

Κίνησε ὁ νέος κίνησε, πάει ν' ἀρραβωνιάσει
κι ἡ μάνα του τὸν ἔλεγε κι ἡ ἀδερφὴ τοῦ λέει
βάλε, παιδί μ' τὰ ροῦχα σου, βάλε τὴν φορεσιά σου
Ἠμένα δὲν μὲ πρέπ'ν τὰ ροῦχα μου κι οὐδὲ ἡ φορισιά μου
Ἐμένα μὲ πρέπ'ν τὰ νιάτα μου, μὲ πρέπει ἡ λεβεντιά μου

Κόλλιαντα μπάμπω!


(Δεκέμβριος 1998)

(*) Μπουμπουσάρια: τοπικὰ καρναβάλια στὴ Δ. Μακεδονία, τὴ 2η μέρα τοῦ νέου ἔτους

свернуть