Ο Πίκινος - Κώστας Ρούκουνας
Δίσκος: Parlophon Β-21784 .
Σύνθεση: Κώστας Ρούκουνας
Aθήνα, 1935

ορχήστρα με βιολί, κιθάρα και σαντούρι
διεύθυνση ορχήστρας: Σπύρος Περιστέρης
_____________________________________________
Μες στο Θησείο, βρε παιδιά, στου Πίκινου τη μπίρα
γλέντησε όλος ο ντουνιάς, Περαίας και Αθήνα

Αχ, αχ, άντρες, γυναίκες λέγανε πάμε παιδιά να πιούμε
στου φίλου μας του Πίκινου και να ξημερωθούμε

Λέγανε πα’ ν’ ακούσομε σαντούρι το Γιαννάκη
και τραγουδάκια έμορφα από το Σαμιωτάκι

Αχ, αχ, τώρα, καημένε Πίκινε, ούτε μια παλιοτέντα
δεν έμεινε στη μπίρα σου για μια παλιοκουβέντα

Ξύπνα, καημένε Πίκινε, από το μαύρο χώμα
κι έλα να δεις τους φίλους σου που σε θυμούνται ακόμα

Αχ, αχ, οι φίλοι σου, βρε Πίκινε, για σένανε μιλούνε
πως άδικα σε σκότωσαν και μέσα τους πονούνε

-Γεια σου Σαμιωτάκη!
-Άντε, καημένε Πίκινε, άδικα σε φάγανε!
__________________________________________
Ο Κώστας Πίκινος ήταν ιδιοκτήτης της ομώνυμης ''μπίρας'' που βρισκόταν στο Θησείο και στεγαζόταν σε κτίριο το οποίο υπάρχει ακόμα.
Μαχαιρώθηκε από έναν πελάτη όταν του ζήτησε ευγενικά να φύγει από το μαγαζί ύστερα από κάποια μικροφασαρία η οποία είχε δημιουργηθεί.
Πέθανε ύστερα από μερικές μέρες στο νοσοκομείο.
Το συμβάν αυτό περιγράφει το τραγούδι του Κώστα Ρούκουνα, ο οποίος μάζι με τον σαντουριέρη και συνθέτη Κώστα Τζόβενο και άλλους μουσικούς ήταν αυτόπτες μάρτυρες.


Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010^

свернуть