اینکه در قرآن حقیقت ملائکه نیامده مصلحت نبوده است و یکی از راههای حفظ قرآن نیز همین است. اینکه در برخی از کتابها می‌نویسند ملک از نور مطلق است به این حقیقت جفا می‌کنند چون نور ملائکه از نور خمسه طیبین است. بنابراین، قدرت مانور آنها نیز متفاوت است. آنجایی که وارد خصوصیات شویم خواهیم گفت که اقتدار ملائکه به مراتب بیشتر از جن است. جن نیز در ظرف نفس به مراتب از انسان قوی‌تر است. انسان نیز در مقام جمعی و برد معنوی و ذهنی به مراتب از ملائکه و جن قوی‌تر است. بعدها خواهیم گفت و اثبات خواهیم کرد که آدم آب پاکی را روی دست همه ملائکه ریخت. چرا خدا به همه از جمله ملائکه گفت که به آدم سجده کنند؟! خداوند می‌خواست موقعیت هر یک را مشخص کند. در گذشته‌های دور رسم چنین بوده است که اگر کسی می‌خواست خود را معرفی کند زمانی که به یک شهری می‌آمد به میدان می‌رفت و پهلوان شهر را می‌طلبید. گاهی او برنده می‌شد و گاهی هم بازنده. برای اینکه جای پای آدم سفت شود خدا می‌گوید به او سجده کنید. پیامبر باید معجزه داشته باشد. به عبارت دیگر، سند هر پیامبر اعجاز اوست. چه اعجازی بالاتر از «فاتوا بسوره من مثله» که پیوسته باقی است! این معجزه مربوط به ۱۴۰۰ سال پیش نیست و هم اکنون هم حریف می‌طلبد. فرق پیامبران دیگر با حضرت آدم (ع) در این بوده است که پیامبران دیگر برای مردم معجزه آوردند اما آدم برای ملائکه و جن معجزه آورده است. آن هنگامی که آدم بوده است امتی نبوده است. حوّا نیز در خماری بوده است. حالا در این رجزخوانی خداوند مسئله اسمای الهی را مطرح می‌کند. اعجاز حضرت آدم (ع) اسمای الهی بوده است (علّم آدم الاسماء کلها). بعد از آدم نیز خبری نیست چون کل اسما را خداوند اینجا اعطا کرده است. اینجا آدم چالش ایجاد می‌کند. ملائکه به پرسش می‌افتند و ابلیس هم به مخالفت افتاد. معرکه شروع شد. پس اعجاز آدم به مراتب قوی‌تر از اعجاز انبیا دیگر مانند ابراهیم، موسی و عیسی بوده است. اگر سجده دیگران بر آدم به خاطر حضرت ختمی نبود و اگر علم اسما از مقام ختمی به آدم نمی‌رسید، بله آدم از خاتم هم برتر می‌بود. چرا؟ چون ختمی آقا رسول الله برای اعراب قرآن آورد. مردم کجا، ملائکه، جن و آن میان عزازیل کجا! حتی خدا عبادت شش هزار ساله او را انکار نکرد و مقبول حضرت حق بوده است. اگر همه اینها مال آدم بود انصافاً خیلی قوی می‌بود و حتی از خاتم هم افضل می‌بود. آنها که به پرسش و مخالفت می‌افتند خدا می‌گوید :انّی اعلم ما لا تعلمون» یعنی خداوند نمی‌گوید چه می‌داند و این وظیفه ماست که بگردیم و پیدا کنیم. به بحث آدم که برسیم خواهیم گفت همانطور که وجود آدم متفاوت بوده است اعجاز او نیز متفاوت بوده است. از زمانی که علم اسما به او آموخته شد او پیامبر بود و پیامبر بی امت هم محال است.
منبع: پیش نویس درس شیطان شناسی
آیت الله محمدرضا نکونام

свернуть