Բառերը

I’m in love
Ամեն օր էլի քեզ երգեմ


Անիրական ա էս պահը
Ներկան,
Նորն ա, թե հին,
Կարևորը դեռ կանք:
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր,
ես եմ քո մոտիկը:
Անիրական ա էս պահը ներկան,
Նորն ա, թե հին,
Կարևորը դեռ կանք։
Ընկերը քեզ օտար,
Հիմա ո՞վ ա քո մոտիկը,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը։


Ստեղ ամեն ինչը փողի մեջ չի,
Բայց ամեն ինչ փողով ա,
Հորինել են օրենքներ,
Բայց հորինողը ո՞վ ա։
Մի տեղ էլ արարել են,
Մի տեղ էլ ալարել են,
Քոնը լինի, թե էլ չլինի,
Քեզ թալանել են։
Էս երկիրը քեզ պահել՝
Առանց քեզ ա մնացել,
Քիչ ենք մնացել.
Սաղ էկել են գնացել,
Վարակում ա էն ամենն ինչ արգելված ա,
Գոռում ա քո բնազդը՝
Միտքդ պարտված ա:

Պետք ա մի քիչ
Ամեն ինչից,
Հեռու անկապ էդ մտքերից
Ու դեմքերից,
Պակասում ա քեզ մի քիչ
Ամեն ինչից,
Քեզնից լավ քեզ չեն
ճանաչի,
Շնչի արտաշնչի…


Միշո

Շնչի արտաշնչի,
Չանե’ս, իջի’,
Էս էջը էնքան ծանր ա,
Բայց, մեկա, շրջի’,
Իսկ էջը երբ որ ծանրա,
Քեզ ինքը կարա շուռ տա,
Երբ անընդհատ աշուն գա,
Գրածդ ջնջի’:
Գրածդ վերջին,
Դրդված ես, ինչի՞ց,
Կրթված ենք, ինչի՞.
Տրված ա քչին,
Գրված էր՝ տենց չի,
Բայց չի լինում գտնել մեր տեղը,
Կամ էլ տողը Աստվածաշնչից:


Անիրական ա էս պահը
Ներկան,
Նորն ա, թե հին,
Կարևորը դեռ կանք:
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր,
ես եմ քո մոտիկը։
Անիրական ա էս պահը ներկան,
Նորն ա, թե հին,
Կարևորը դեռ կանք,
Ընկերը քեզ օտար,
Հիմա ո՞վ ա քո մոտիկը,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը։


Կռունկ, ուստի կուգաս,
Կռունկ, ուստի կուգաս..

Պետք ա մի քիչ
Ամեն ինչից,
Հեռու անկապ էդ մտքերից
Ու դեմքերից,
Պակասում ա քեզ մի քիչ
Ամեն ինչից,
Քեզնից լավ քեզ չեն
ճանաչի,
Շնչի արտաշնչի…

Անիրական ա էս պահը
Ներկան,
Նորն ա, թե հին,
Կարևորը դեռ կանք,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը,
Հետդ տա՜ր, տա՜ր.
Ես եմ քո մոտիկը։

свернуть