#نواندیشی_دینی
خلاصه
چالش اسلام و قدرت
نقد سروش
جلسه چهارم
یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹، ۱۴ فوریه ۲۰۲۱
متعلَق اسلام در قرآن «تسلیم خداوند شدن» است نه «تسلیم قدرت یا حکومت پیامبر شدن».
از هیچ آیه قرآن، بلکه از هیچ روایت معتبر و نقل تاریخی قابل اعتمادی به دست نمی آید که «پیامبر به دنبال تسلیم کردن مردم به قدرت و حکومتش بوده، حتی اگر ایمان به خدا نداشته باشند».

امام سجاد (۳۸-۹۵) در دعای ابوحمزه ثمالی تایید کرده در زمان ایشان افرادی برای حفظ جانشان مسلمان می شده اند، در حالی که ایمان قلبی نداشته اند.
دوران ایشان مصادف با «دوران اموی» و فتوحاتی بوده که غالبا فاقد معیارهای اسلامی بوده است.
این چه ربطی به پیامبر و قرآن دارد؟!
پیامبر در پی تاسیس جامعه ای بود که همه موحدان در آن امکان زندگی مؤمنانه داشته باشند.
پیامبر امنیت و همزیستی برای همگان حتی کفار، مشرکان و غیرموحدان را به شرط انعقاد قرارداد عدم تخاصم تضمین کرده بود.
پلورالیسم دینی نسبی از ابتدا قاعده پذیرفته شده در جامعه اسلامی عصر پیامبر بود.
جهاد یکی از معیارهای فضیلت در اسلام است، نه تنها معیار فضیلت.
روایاتی که ثواب عبادات و خیرات را بر أساس ثواب جهاد و شهادت تبیین کرده اند غالبا متعلق به دوران سلطه اموی و عباسی هستند، و اگر از اعتبار سندی برخوردار باشند، حکم دائمی اسلام نیستند.
بر خلاف ادعای سروش ما پیامبر رحمت را بزرگ نکردیم!
قرآن - که مطلقا تالیف پیامبر نیست! - محمد (ص) را به عنوان پیامبر رحمت بزرگ کرده است.
جهان خضر جهانی ماورای تکلیف و جهان موسی جهان تکلیف زمینی است.
بشر زمینی به شیوه موسی زندگی می کند و مکلف به شریعت و اخلاق است.
در این دنیا نمی توان به روش خضر زندگی کرد.

اگر داستان موسی و خضر تمثیلی و نمادین باشد، یعنی متعلق به عالم واقع، تکلیف و شریعت نیست تا قبح قصاص قبل از جنایت وقتل نفس محترمه مطرح شود.
سروش که تمام قرآن را در گام قبلیش رؤیا پنداشته، اینجا برخلاف قاطبه مفسران آن را «حکایت واقع» فرض کرده است.
آخوند خراسانی ولايت مطلقه را منحصر به ذات ربوبی دانسته و ولایت پیامبر را مقید به شرع دانسته و هرگونه تصرف غيرمتعارف را در جان و مال و ‏ناموس مردم براي ايشان ممنوع دانسته است.

اینکه گفته شده نبوت بدون ولایت بی معنی است سخن ناتمامی است. نبوت انبیاء غیراولوالعزم نقض جدی چنین ادعایی است.

ختم نبوت به معنی ختم پیامبری، ختم وحی رسالی و اختصاصات تشریعی ایشان است.
اما بحث سروش درباره ولایت است که مدعی ادامه آن در عرفا و اسلام تجربت اندیش است.
لذا بر مبنای او مشکل به قوت خود باقی است.
[ Ссылка ]

свернуть