Բուսաբանական փողոցի վրա է գտնվում Աշոտ և Արթուր Թադևոսյանների տունը, որը ծանոթ-ընկերները «Ռոք դվոռ» են անվանում։ Եթե դուք էլ մեկ անգամ այնտեղ լինեք, կհասկանաք՝ ինչու։ Երբ առաջին անգամ գործով գնացի Թադևոսյանների տուն, մտադիր էի այնտեղ մոտ մեկ ժամ անցկացնել, սակայն «Ռոք դվոռում» այդպես չի լինում. այնտեղ մնում ես երկար, քանի որ հայր և որդի Թադևոսյանների հետ զրույցներն անվերջ են։

Ռոք, հոլիդեյ տաբատներ ու երկար մազեր՝ Աշոտը 70-ականների հիպպիական կյանքի հայաստանյան ներկայացուցիչներից էր՝ «Էրեբունի» ռոք խմբի բաս-կիթառահահարը։ Աշոտենց տունը երաժշտների հավաքատեղի էր, այս միջավայրում Արթուրը չէր կարող խուսափել երաժիշտ լինելուց։ Ֆիլմով փորձեցի Աշոտին և Արթուրին այցելելու նոր պատրվակ ստեղծել, հետո մի քանի անգամ գնացի-եկա, գնացի-եկա։ Մեր առաջին հանդիպմանը Արթուրը հաճախ էր խոսքի մեջ օգտագործում «սրանից ավելի՞ մետալ» արտահայտությունը։ Ռոք դվոռում անցկացրածս մի քանի օրվա տպավորությունը հենց այդպիսին է։

свернуть