słowa Leopold Staff
Oczy me pełne ciebie,
jak polne krynice,
Gdzie niebiosa swe jasne
odbijają lice.
Uszy me pełne ciebie,
jak muszla echowa,
Co szumy oceanu
w swej głębi chowa.
Nozdrza me pełne ciebie,
jak duszne ogrody
Zapachu róż szkarłatnej,
królewskiej urody.
Róż królewskiej urody.
Usta me pełne ciebie,
jak pszczela pasieka
Pełna miodnego wina,
kwiatowego mleka.
Dłonie me pełne ciebie,
jak plecione kosze,
Gdzie jesień składa
owoców rozkosze.
Serce me pełne ciebie,
jak korona drzewa
Gniazd ptactwa, co upojną
miłości pieśń śpiewa.
Upojną pieśń śpiewa.
Dusza ma pełna ciebie,
jako wirów morze,
Co nigdy uśpić swego
szaleństwa nie może!
Uśpić szaleństwa nie może!
