Allah Teâlâ’nın kendisine hac yapmayı, Beytullah’ı ziyaret etmeyi nasip ettiği kimsenin Hz. Peygamber’in (sallallahu aleyhi ve sellem) şehri Medine-i Münevvere’ye gitmesi, onun mübarek kabrini ziyaret etmesi gerekir.

Onu ziyaret, nafilelerin en faziletlisidir, hatta vacip ibadetler derecesine yakındır.

Onu ziyaret, ziyaretçi için bir şeref ve saadettir. Orada onu (ziyaretçi) nebevi nurlar kuşatmış, Muhammedî bereketler çepeçevre kuşatmıştır.

Ruhu yüksek semalara çıkar, kalbi kötülüklerden temizlenir. Bundan sonra da onun şefaatini kazanır.

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:

Kabrimi ziyaret eden kimseye kıyamet günü şefaatim vaciptir.
Kaynak: Beyhakî, Şuabü’l-İman, nr. 4159

Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) onu (ziyareti) teşvik etmiş, bunu fazlaca övmüştür. Şöyle buyurmaktadır:

“Beni ölümümde ziyaret eden hayatımda ziyaret etmiş gibidir”
Kaynak: Beyhakî, Şuabü’l-İman, nr. 4151
Yine buyuruyor ki:

Beytullah’ı ziyaret edip de (Hac yapıp da) beni ziyaret etmeyen bana eziyet etmiş olur.
Kaynak: Ali el-Muttakî, Kenzü’l-Ummâl, nr. 12369.

Ziyarete yönelen kimse Resûlullah’a çokça salâtü selam getirir. Medine’nin duvarlarını gördüğümde yine salavat getirir ve,

“Alllahım burası senin elçinin haremedir. Onu bana cehennemden bir korumak, azaptan ve kötü bir şekilde hesaba çekilmekten bir güvence kıl” diye dua eder.

Gusül alır ve güzel koku sürünür. En güzel elbisesini giyer ki bu tazime en yakın (uygun) haldir.

Üzerinde huzur ve vakarla mütevazi bir şekilde oraya (Medine’ye) girer. Sonra da Ravza-ı Şerif’e yönelerek Mescid-i Nebevi’ye girer.

Peygamber Efendimiz’in (sallallahu aleyhi ve sellem) minberiyle kabr-i şerifi arasında iki rekat namaz kılar. Çünkü Resûlullah (sallallau aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

Kabrimle minberim arası cennet bahçelerinden bir bahçedir, minberim havzimin kenarındadır. (Buhâri, Fazlü’s-Salât, 5;)

Kaynak: [ Ссылка ]

свернуть