سخنرانی اردشیر پشنگ در کنفرانس بین‌المللی چشم‌انداز ثبات و امنیت در غرب آسیا
زمان: ۲۱ دقیقه
در این مقاله برای تبیین هرچه بهتر و دقیق‌تر روابط پیچیده و پرفراز و نشیب این سه‌بازیگر در مقاطع و دوره‌های مختلف زمانی، از چهار نظریه و دکترین سیاسی وام گرفته شده است که عبارتند از: دکترین سد نفوذ، نظریه حامی-پیرو، نظریه مجموعه امنیت منطقه‌ای و مبحث موازنه‌ی منافع.
به نظر پس از فراز و فرودهای بسیار از بهار ۲۰۲۴ و متعاقب سفرهای نیچیروان بارزانی ،رهبر اقلیم کردستان عراق، و مسعود پزشکیان ،رئیس‌جمهور ایران، به تهران و اربیل شاهد ارتقای روابط طرفین بر اساس "موازنه‌ی منافع" هستیم.
بر اساس این مدل نظری طرفین در تلاش برای ایجاد و تعریف منافع مشترک در چند بعد مختلف هستند:
در بعد امنیتی: از یک‌سو ایران می‌خواهد اقلیم کردستان همکاری‌های جدی‌تر در رابطه با حضور آمریکا، بحث اسرائیل و نیز احزاب کُرد ایرانی معارض داشته باشد و اقلیم کردستان نیز بدنبال پایان‌دادن به تهدیدها و امنیت‌ستیزی از سوی ج‌اایران و متحدینش در عراق علیه اربیل است.
در بعد اقتصادی، گسترش روابط و همکارس‌های بازرگانی و صنعتی، تقویت بازارچه‌های مرزی، سرمایه‌گذاری‌های مشترک و تداوم کمک به دورزدن تحریم‌های آمریکا مد نظر طرفین است.
و اما از منظر استراتژیک به مقامات ارشد دو طرف و بخصوص تهران پیشنهاد می‌کنم در پاسخ به ۱۰ کریدور مختلف بین‌المللی از جمله کریدور راه توسعه ترکیه (اتصال خلیج فارس از طریق عراق به ترکیه و اروپا) که همگی عامدانه و آگاهانه در حال دورزدن ایران هستند؛ در فکر ایجاد کریدوری استراتژیک اتصال ایران به مدیترانه از طریق اقلیم کردستان، عراق، کردهای سوریه (روژئاوا) و سوریه باشند.
