Η Τζένη Καρέζη, αποφάσισε μέσα στο καλοκαίρι να γυρίσει μια ταινία που της πρότειναν. Η ταινία λεγόταν, "Το νησί των γενναίων" και είχε πολλά γυρίσματα στην Κρήτη, όπου η Τζένη, πετιόταν τις Δευτέρες με το αεροπλάνο και γύριζε την Τρίτη.Τη μουσική της ταινίας, έγραφε ο Χατζιδάκης. Μια Δευτέρα πρωί λοιπόν, την εποχή που γύριζαν την ταινία, η Τζένη, θα έφευγε με το αεροπλάνο στις δέκα το πρωί. Αλλά πριν πάει στο αεροδρόμιο θα πέρναγε απο το σπίτι του Χατζιδάκι να πάρει μια κασέτα με ένα τραγούδι που θα γραφε ο Μάνος, το οποίο θα τραγούδαγε σε ένα απο τα πλάνα που θα γύριζαν στην Κρήτη εκείνη την Δευτέρα. Η Τζένη είχε κατέβει και χτύπαγε το κουδούνι του Χατζιδάκι στην εξώπορτα της πολυκατοικίας. Η Τζένη ήξερε την πόρτα, έτρεξε και άρχισε αμέσως να χτυπάει το κουδούνι. Και το μεν κουδούνι ακουγόταν στο διάδρομο που χτύπαγε δυνατά, απο μέσα όμως, καμία κίνηση. Η Τζένη, άρχισε να δείχνει σημεία παράκρουσης ¨Δεν είναι δυνατόν..." έλεγε ¨χθές το βράδυ συνεννοηθήκαμε να ναι έτοιμη η κασέτα". Άναψε τσιγάρο κι άρχισε να ξεφυσάει έξαλλη και με το δίκιο της. Άνοιξε η πόρτα κι εμφανίστηκε ένας Χατζιδάκις απότομα ξυπνημένος, με ένα τσιγάρο μόλις αναμμένο να κρέμεται στο στόμα, με τα μάτια ακόμα μισόκλειστα αλλά με έκφραση έκπληξης δηλαδή:Τι γυρεύετε πρωί πρωί και χτυπάτε έτσι την πόρτα; Και ακολούθησε ο παρακάτω ιστορικός, τραγικός αλλά και παρανοικός διάλογος.
Τζένη: Μάνο την κασέτα, θα χάσω το αεροπλάνο.
Μάνος: Ποιά κασέτα χρυσό μου πρωί πρωί;
Τζένη (έξαλλη) Την κασέτα με το τραγούδι, που θα πω στο γύρισμα στην
Κρήτη τώρα...και θα χάσω το αεροπλάνο.
Μάνος: (Η Τζένη απο την αγωνία της, είχε μια ελαφρά ασυναρτησία στα
λεγόμενα της. Πάντως ο Μάνος, αντελήφθη.Και ήρεμος της λέει:
-Πάμε μέσα να πιούμε έναν καφέ και θα στην δώσω.
Με το "θα στη δώσω" ο Μάνος εννοούσε... θα στη γράψω τώρα!!
Και η μεν Τζένη πήγε μέσα στο κουζινάκι τρέμουσα και του έφτιαχνε καφέ,
ο δε Μάνος, με το τσιγάρο πάντα στο στόμα, έκατσε στο πιάνο και άρχισε
να πηγαινοφέρνει τα δάκτυλα του στα πλήκτρα. Μια λοιπόν έπαιζε μερικά
μέτρα μουσικής στο πιάνο, μια έγραφε με ένα μολύβι πάνω σε ένα
τσαλακωμένο φύλλο χαρτί πενταγράμμου κάποιες νότες, και μια διάβαζε
τους στίχους που του είχε δώσει απο καιρό η Τζένη και τους είχε πάνω στο
πιάνο. Κάποια στιγμή έφτασε και ο καφές. Ήπιε δυό γουλιές καφέ και μετά
πάτησε μια νότα και της λέει της Τζένης:
-Για τραγούδα αυτή τη νότα.
Η Τζένη έκανε, α, α, α,..
-Εντάξει της λέει ο Μάνος. "μπορείς να το πεις" Και τότε, το έπαιξε όλο
μαζί!!!
Μην τον ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι, το βλέμμα σου το
φωτεινό, κάτι απο τη νύχτα έχει πάρει..
Τώρα η Τζένη, είχε μείνει άφωνη....Χατζιδάκις με το πληθωρικό ταλέντο...
"Η Τζένη Καρέζη όπως την γνώρισα" του Ζάχου Χατζηφωτίου των εκδόσεων ΩΚΕΑΝΙΔΑ... Για εκπαιδευτική χρήση...

свернуть