Στην Επιτροπή Ισότητας:
• Η UNICEF οφείλει να υπερασπίζεται το δικαίωμα στη ζωή των παιδιών της Γάζας.
• Στη χώρα μας, που η παιδική φτώχεια ανεβαίνει, τι δικαιώματα έχουν αυτά τα παιδιά;
• Η αντιμετώπιση της κακοποίησης και της βίας ανηλίκων απαιτεί σοβαρά μέτρα για τα θύματα και τους θύτες.
Μιλώντας στην Επιτροπή Ισότητας της Βουλής, όπου παρενέβησαν αξιωματούχοι της UNICEF στην Ελλάδα σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού, με την ευκαιρία της επετείου ίδρυση της οργάνωσης, αναφέρθηκα αρχικά στην περίοδο 2016-19 όταν, ως Υπουργός αρμόδια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα συνεργάστηκε με τη UNICEF στη δημιουργία μητρώου ασυνόδευτων, στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), που ενημερωνόταν κάθε 15 ημέρες.
Στη συνέχεια αναφέρθηκα στα παιδιά στην ευρύτερη περιοχή μας, τη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία που η γενοκτονία του Ισραήλ και ο πόλεμος τους στερούν το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. Και ρώτησε τους αξιωματούχους της UNICEF τι μέτρα σκοπεύουν να πάρουν.
Ερχόμενη στη χώρα μας, δήλωσα ότι, δυστυχώς, τα δικαιώματα του παιδιού παραβιάζονται πολλαπλώς. Οι δείκτες παιδιών σε φτώχεια και κίνδυνο φτώχειας έχουν ανέβει από το 2019 ως σήμερα. Από 20,9% το 2018 σε 21,8% το 2023 η παιδική φτώχεια και από 20,9% σε 28,1% ο κίνδυνος φτώχειας. Τι δικαιώματα μπορεί να έχουν αυτά τα παιδιά;
Σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, που έθεσε βουλευτής της ΝΔ ως μείζον πρόβλημα, επισήμανα ότι ως αρμόδια για την παιδική προστασία Υπουργός σχεδίασα και υλοποίησα το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων μεσογειακής διατροφής, ένα εξαιρετικό μέσο για να συνηθίσουν από μικρά τα παιδιά σε υγιεινή διατροφή. Το 2019 τα σχολικά γεύματα ήταν 185.000 καθημερινά και σήμερα ελάχιστα έχουν αυξηθεί ενώ θα έπρεπε να δίνονται δωρεάν σε όλα τα παιδιά των δημόσιων νηπιαγωγείων και δημοτικών.
Αναφερόμενη στη βία κατά ανηλίκων, παρέπεμψα στη σοκαριστική υπόθεση της κακοποίησης (και σεξουαλικής) των 5 παιδιών των αστυνομικών και στάθηκε στις κυβερνητικές ευθύνες για τη μη αξιοποίηση του εμβληματικού νόμου για την αναδοχή του 2018. Εκεί προβλεπόταν ο θεσμός του Επαγγελματία αναδόχου, που είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση για αποκατάσταση παιδιών που έχουν κακοποιηθεί από ακατάλληλες οικογένειες. Ένα παιδί τόσο τραυματισμένο δεν μπορεί να βοηθηθεί, ούτε επαναθυματοποιούμενο σε νοσοκομεία και ιδρύματα, ούτε καν φιλοξενούμενο από συγγενείς. Χρειάζεται η φροντίδα του από εξειδικευμένους και καταρτισμένους επαγγελματίες αναδόχους.
Όσο για τα φαινόμενα της παιδικής βίας και παραβατικότητας ανηλίκων κατά άλλων ανηλίκων και ενηλίκων και της έκρηξης του bullying στα σχολεία, είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος με την κακοποίηση. Για να υπάρξει διέξοδος χρειάζεται επιμονή στην πρόληψη των φαινομένων και την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωσή τους πριν γίνουν εκρηκτικά. Μεγάλο ρόλο μπορούν να παίξουν τα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας που πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Σε αυτό το σημείο ζήτησα από τους παρόντες εκπροσώπους της UNICEF να πουν ποια μέτρα είναι τα κατάλληλα για την αντιμετώπιση του συνεχώς διογκούμενου φαινομένου της προβολής, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πράξεων βίας που οι δράστες τους θεωρούν ότι έτσι ηρωοποιούνται παίρνοντας τα like άλλων συνδρομητών για τα «κατορθώματά» τους.
Τελειώνοντας, είπα ότι η τάση να αποδίδονται στο σχολείο και τους δασκάλους ευθύνες για οποιοδήποτε περιστατικό κακοποίησης ή βίας ανηλίκων συμβαδίζει με την προσχηματική παρέμβαση της Πολιτείας. Όταν το Υπουργείο Παιδείας διορίζει έναν ψυχολόγο ανά τρία ή και περισσότερα σχολεία, είναι αδύνατον αυτός να μπορέσει να λειτουργήσει όπως πρέπει με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς για να αναδεικνύονται τα περιστατικά και να αντιμετωπίζονται. Χρειάζονται πολύ περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες σε όλα τα σχολεία.
