Մի երիտասարդ, մեծահարուստ գործարար ապրում էր ծնողների հետ՝ շքեղ կյանքով։ Տարիներ շարունակ, ամեն ամիս բարեգործություններ էր անում մանկատներին, ծերանոցներին, մուրացկաններին։ Ծնողների խորհրդով որոշեց գնել նաև սեփական տարածք, շենք կառուցել և այն դարձնել անտուն թափառականների ապաստան: Երիտասարդ մեծահարուստը հասավ իր նպատակին: Շինարարությունն ավարտեց։ Սկսեց հավաքել անտուն թափառականներին՝ քաղաքի փողոցներից, գետնանցումներից, մայթերից ու բոլոր այն վայրերից, որտեղ նրանք գիշերում էին։ Նրանց ապաստան տվեց իր նորակառույց շենքում՝ ամենքին տեղավորելով հարմարավետ բնակարաններում։

Կարդում է Դիանա Սարգսյանը
Ընթերցվեց Բարի լուր ամսագրից:
Քրիստոնեական բլոգ՝ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ
[ Ссылка ]

свернуть