Kung Fu Panda (2008)
Kung Fu Panda zadaje pytanie: czy można osiągnąć wielkość, jeśli nie jest się do tego stworzonym? Ze wszystkich potencjalnych przyszłych mistrzów kung fu Po – nieporęczna i urocza panda – wydaje się najmniej prawdopodobnym kandydatem. Poza tym jego rodzina zajmuje się makaronem i właśnie tam jego ojciec (co niewiarygodne, gęś) spodziewa się, że odniesie sukces. Jednak z powodu błędu w Nefrytowym Pałacu Po staje się najlepszym kandydatem na stanowisko legendarnego Smoczego Wojownika. To stanowisko wiąże się z ogromną odpowiedzialnością: Smoczy Wojownik musi bronić miasta przed Tai Lungiem, genialnym mistrzem kung fu, który przeszedł na Ciemną Stronę. Był więziony przez wiele lat, ale teraz jest na dobrej drodze do pokonania Mistrza Shifu i jego elitarnej Wściekłej Piątki. Czy nieprawdopodobny bohater Poe zdoła przetrwać i uratować sytuację? Ten film familijny to absolutna rozkosz, a Poe to doskonałe animowane ucieleśnienie urzekającej, elektryzującej czerni. Jest tu świetny, dając Poemu idealne połączenie lekceważenia i szczerości. Kiedy spotyka swoich idoli, Wściekłą Piątkę – Dziką Tygrysicę, Żurawia, Modliszkę, Żmiję i Małpę – jest urzeczony do głębi. Oglądanie jego metamorfozy od niezdarnego fana kung fu do mistrza to przyjemność. A przesłanie – nie ma tajemnicy wielkości poza wiarą w siebie – jest godne podziwu.
