Poprawność polityczna zaczęła się od komunizmu. Początkowo oznaczała dogmatyczne posłuszeństwo wobec aktualnie obowiązującej linii partyjnej.
Dziś jest nowoczesną formą cenzury. Nakazuje wyrażać się w określony sposób.
Polega m.in. na tym, że:
– Język nie kopiuje świata, ale go kreuje. Kto kontroluje język, ten sprawuje władzę. Chodzi o zmianę kulturowego porządku znaczeń.
– Nie ma prawdy. Każdy ma prawo do posiadania własnej prawdy. Koncepcja prawdy obiektywnej jest aspołeczna.
– Należy porzucić tradycyjne kryteria oceny. Idea tolerancji to za mało. Trzeba afirmować. Są tylko opresorzy i ich ofiary. Nie ma nikogo pomiędzy.
