#Ogrody w stylu japońskim z założenia miały przedstawić człowiekowi skrawek świata wraz ze swoimi najważniejszymi elementami: kamieniami, symbolizującymi trwałość przyrody oraz roślinami i wodą, które miały przywodzić na myśl życie i siłę. Takie połączenie sprawiało, że osoba znajdująca się lub tylko patrząca na ogród była w stanie przenieść się myślami na łono przyrody.

Ogród wielkości kilkudziesięciu metrów kwadratowych uważany jest za duży, a standardem są ogrody wielkości małego pokoju, balkonu lub nawet parapetu. Z wiadomych względów na takim terenie nie można zaprojektować ani szumiących strumieni, ani posadzić dorodnych sosen.

Jest tylko jedna sztywna zasada, która wyznacza wybór gatunków i odmian roślin w ogrodach japońskich. Zieleń, a najlepiej zimozieloność symbolizująca długowieczność. Jeżeli chcemy zatem sadzić rośliny w ogrodach japońskich, to powinniśmy wybierać takie, które są ozdobne przez cały rok. Dlatego też nie ma najmniejszego znaczenia, czy dany gatunek charakteryzuje się pięknymi kwiatami, czy nie.

Kolor inny niż zielony w ogrodach japońskich jest jedynie dodatkiem, niewielkim akcentem. Nie powinien dominować nad zielenią i nie powinien jej przytłaczać, lub, co gorsza, narzucać się. W ogrodach japońskich z roślin barwnych spotkać zatem można: magnolie, klony japońskie i palmowe, azalie, wierzby Hakuro Nishiki, różaneczniki, piwonie oraz sporadycznie tawułki, kosaćce, wiśnie ozdobne i zawilce.

Zieloną bazą są z kolei: rośliny iglaste (jałowiec pospolity, jałowiec pośredni, sosna gęstokwiatowa, sosna zwyczajna, kosodrzewina, sośnica japońska), miłorząb, wierzba dalekowschodnia, kalina japońska, bukszpan, ligustr, jaśminowiec, ostrokrzew, trawy, w tym bambusy, paprocie i mech. Większość z wymienionych roślin preferuje stanowiska o dostatecznej wilgotności, dlatego w warunkach suchego, polskiego lata muszą być codziennie zraszane.

---
#architektkrajobrazu #projektogrodu #aranżacjaogrodu #ogródjapoński

свернуть