Artystki i Artyści: Judyta Bernaś, Marcin Białas, Józef Budka, Jakub Cikała, Jan Dybała, Katarzyna Dziuba, Dariusz Gajewski, Marcin Hajewski, Grzegorz Hańderek i Bartłomiej Nawrocki, Barbara Kubska i Dominik Ritszel, Andrzej Łabuz, Artur Masternak, Piotr Muschalik, Dorota Nowak-Rodzińska, Bogna Otto-Węgrzyn, Olga Pałka-Ślaska, Mariusz Pałka, Marta Pogorzelec, Szymon Prandzioch, Adam Romaniuk, Sybilla Skałuba, Małgorzata Szandała, Jan Szmatloch, Bogdan Topor, Michalina W. Klasik, Waldemar Węgrzyn, Ewa Zawadzka. Naszą wystawę przygotowujemy w czasie wyjątkowym, trudnym. Pandemia oddzieliła nas od siebie w sensie dosłownym - wymuszając dystans, ograniczając dotychczasowe formy kontaktu.Współ-odczuwanie, współ-czucie wydaje się być sposobem postrzegania świata pozwalającym odnaleźć się w obecnej rzeczywistości, ale też projektować lepszą, postpandemiczną przyszłość.Chcemy, aby wydarzenie to było wynikiem działania kolektywnego - współpracy na każdym możliwym poziomie - dlatego wspólnie konstruujemy o nim opowieść. Każda z osób biorących udział w wystawie jednym zdaniem opisała czym ona jest dla niej.Współ-czucie to:- oddzielenie | dotyk | empatia,- umiejętność rozkodowania komunikatów odbieranych od innych,- splątanie kwantowe w skali makro,- pętla sprzężenia fazowego,- współ- działanie | współ-autor | współ-pamięć | współ-matryca | współ-grafika | współ-praca | współ-sztuka | współ-akademia | współ-wystawa,- umiejętność wybaczania sobie i innym,- nie tylko współ-dzielenie emocji, ale też forma aktywności, mająca na celu przekraczanie określonej sytuacji,- troska o innych wyrażona przez prosty gest,- świadomość biologicznej jedności materii, ciała jako narzędzia percepcji i wspólnego „instrumentu” egzystencji,- mieszanka empatii, troski, szacunku i wsparcia, to podjęcie próby patrzenia i widzenia, słuchania, i rozumienia, ale również współdzielenia odpowiedzialności…,- ,,wyobraźnia miłosierdzia”,- stan głębokiego zrozumienia natury tej rzeczywistości, odczuwania, współbycia, współtworzenia. To wgląd w aktualny stan rzeczy i w samego siebie.- współodczuwanie i indywidualna pamięć, warunkujące twórczy zapis czasu na graficznej płycie ze wszystkimi konsekwencjami jego zmian i następstw,- współ-życie,- uświadomienie sobie, że wszyscy jesteśmy tak naprawdę Jednym,- wiara w możliwość stworzenia nowych, dobrych opowieści o Świecie, prowadzących do współpracy, i porozumienia (również ponad gatunkami),- to, co łączy wszystkie żywe istoty, a czego ludzie nie umieją zrozumieć,- … światełko w ciemności … (sufficit unum lumen in tenebris).
Autorka filmu: Sybilla Skałuba
