Μετά πέντε χρόνια βάρβαρα ταξικών μνημονικών πολιτικών που οδήγησαν σε κοινωνική καταστροφή, έχουμε σήμερα την κατάθεση ενός ακόμα κανιβα¬λικά αντιλαϊκού προϋπολογισμού, που αν εφαρμοστεί θα καταφέρει καινούργια δυσβάσταχτα πλήγματα στον κόσμο της εργασίας.. Είναι ένας προϋπολογισμός εξόφθαλμα ληστρικός για τα λαϊκά στρώματα που μοναδικό σκοπό έχει την εξυπηρέτηση του κόσμου του πλούτου και των τοκογλύφων, βάζοντας επίσης το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του όποιου κράτους πρόνοιας υπάρχει.
Εχουμε λοιπόν καινούργιους φόρους 1,4 δισ. ευρώ, ενώ «έκοψαν κουστούμι» από τα φυσικά πρόσωπα –όλους εμάς δηλαδή- να μας ληστέψουν άλλα 8,7 δισ, ενώ αυξάνουν τους φόρους στην ακίνητη περιουσία κατά 2,3%. Παράλληλα ρίχνουν νέο «μαχαίρι» στις δαπάνες του υπουργείου Εργασίας (καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό στην χρηματοδότηση οργανισμών ασφάλισης), περικοπές δαπανών στο υπουργείο Παιδείας - μεγαλύτερα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία, .. που θα τα καλύψει ο Λοβέρδος με εθελοντές και μόρια), μείωση των δαπανών στο υπουργείο Υγείας, για να βρίσκεται κατευθείαν στα θυμαράκια όποιος/α δεν έχουν να πληρώσουν τους εμπόρους υγείας. Και όλα αυτά για να έχουμε 2,9% ανάπτυξη για το 2015 (σαν ανέκδοτο ακούγεται αυτό) και για να έχει το κράτος πρωτογενές πλεόνασμα 3% ,5,6 δισ. ευρώ, (αυτό είναι εύκολο. Αν φορολογείς ανελέητα τον ελληνικό λαό και δεν του προσφέρεις τα αυτονόητα …)
Να γράψουμε όμως κάποια γενικά πράγματα. Η βασική λειτουργία που επιτελεί κάθε προϋπολογισμός είναι η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος. Ολοι οι προϋπολογισμοί που καταθέτουν οι αστικές κυβερνήσεις είναι ίδιοι και οι όποιες διαφορές τους αφορούν δευτερεύοντα στοιχεία.
Ανάλογα σε ποια θέση είναι το καπιταλιστικό σύστημα έχουμε κάποιες διαφοροποιήσεις που αφορούν ποσοτικά και όχι ποιοτικά μεγέθη. Διαφοροποιήσεις δηλαδή στο βαθμό εκμετάλλευσης, και στο βαθμό αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος.
Σήμερα που υπάρχει και ο παράγοντας της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που πλήττει και την χώρα μας, ο καινούργιος προϋπολογισμός είναι πιο βάρβαρα ταξικός, είναι αναδιανεμητικός σε βάρος των εργαζόμενων και προς όφελος της κεφαλαιοκρατικής πλουτοκρατίας και των στηριγμάτων της, για να μπορέσει να ξεπεράσει την κρίση που περνάει ρίχνοντας τα βάρη στις πλάτες του εργαζόμενου λαού.
Οπως συνήθιζαν να λένε παλιότερα, είναι μια διαδικασία που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Στην ιστορία του ελληνικού καπιταλισμού δεν έχει υπάρξει προϋπολογισμός που να μην είναι αναδιανεμητικός, σε βάρος των εργαζόμενων και προς όφελος της πλουτοκρατίας. Εκείνο που διαφοροποιείται από χρόνο σε χρόνο είναι ο βαθμός αναδιανομής. Σε τι βαθμό θα κλέψει τους εργαζόμενους για να μεταφέρει τα κλοπιμαία στους καπιταλιστές.
