Czerwoniak stanowi kulminację w grzbiecie ciągnącym się od Kamiennej Góry w Górach Bystrzyckich ku zbiegowi rzeki Wielisławki i Bystrzycy Dusznickiej oraz ujścia tej ostatniej do Nysy Kłodzkiej. Północne zbocze łagodnie opada do doliny Wielisławki, południowe (bardzo strome) wznosi się nad zakolem Nysy Kłodzkiej.
Skały budujące Czerwoniak to czerwone piaskowce permskie, białe lub żółte piaskowce kredowe i zalegające pod nimi łupki chlorytowe, w których znajdują się wkładki wapieni i skał amfibolowo-epidotowych. Kamienie te były dawniej intensywnie eksploatowane, o czym świadczą rozcinające górę liczne wyrobiska nieczynnych kamieniołomów. Południowe, urwiste zbocze i szczyt porasta świerkowy las, pozostałe stoki zajęte są przez użytki rolne.
Historia
Góra, jako jedna z nielicznych w okolicy, posiada bogatą dokumentację związaną z wydarzeniami historycznymi. Wymieniana jest po raz pierwszy w akcie króla Jana Luksemburczyka nadającym miastu Kłodzku prawo połowu ryb w Nysie Kłodzkiej, gdzie Czerwoniak określony był jako południowa granica łowiska. Dokument ten datowany jest na 12 września 1334 r., a góra figuruje w nim jako Rubro monte. Najbardziej znanym wydarzeniem jest rozegrana u jej stóp bitwa pod Czerwoną Górą, która 27 grudnia 1428 r. zdecydowała o losach ziemi kłodzkiej i całego Śląska. Pod Czerwoniakiem poległ w tej bitwie m.in. Jan ziębicki, przez co wygasła jedna z linii śląskich Piastów. Wydarzenie to upamiętnia kaplica ustawiona w domniemanym miejscu śmierci księcia.Grób Babette Sibylle Bousset z domu Ille Friedrich znajduje się na południowo-zachodnim zboczu Czerwonej Góry. Spoczywa w nim Babette Sibylle Bousset, która wg. niepotwierdzonych informacji popełniła samobójstwo wyskakując z pociągu relacji Breslau - Berlin, nie mogąc pogodzić się ze zmuszeniem jej do zamążpójścia za kilkadziesiąt lat starszego bogatego przedsiębiorcę (Francuza mieszkającego w Berlinie). Trudno więc w tym wypadku mówić o nieszczęśliwej miłości, często przytaczanej w komentarzach dotyczącej jej tragicznej śmierci. Podobno jej ulubionym kwiatem była Ułudka wiosenna (Omphalodes verna Moench. Co ciekawe - wykonując zdjęcia na Czerwonej Górze i nie znając całej tej historii ostatnim zdjęciem przed przypadkowym natknięciem się na miejsce wiecznego spoczynku Babette było zdjęcie tych właśnie kwiatów!!! Obok jej mogiły spoczywa ojciec. [phantasma1958] Opis skopiowany z Wikipedii.
