Dzisiaj poruszam trudny dla mnie temat - poczucia tożsamości narodowej, dzieciństwa i rasizmu.
Parę tygodni temu zostałam poproszona o wypowiedzenie się na temat moich doświadczeń. Nie ukrywam, że uzewnętrznianie się jest dla mnie bardzo trudne, ale mam nadzieję, że moja historia - osoby zmagającej się z licznym kompleksami, fobią społeczną i brakiem pewności siebie - komuś pomoże. Chciałabym również, żeby osoby, które rzucają obraźliwymi tekstami, według nich błahymi, typu: "wracaj skąd pochodzisz, Polska dla Polaków" itp, wiedziały, że ich słowa mogą zmienić czyjeś życie. Moje doświadczenia z dzieciństwa do tej pory we mnie rezonują. Jestem prawie pewna, że rasizmu doświadcza się wszędzie na świecie, ale mam nadzieję, że to się kiedyś zmieni i będziemy na siebie patrzyli jak na wyjątkowych - bo każdy z nas jest inny.
