Ahzab Suresi 41-42. Ey iman edenler! Allah’u Teala’yı çok zikredin.* Ve O’nu sabah akşam tesbih edin.

İzah: Allah’u Teala ج, yüzlerce Ayet-i Kerime’de, zikirden ve zikrullahtan bahsetmektedir. Bu hususta Resûlullah'ın ص de çok sayıda Hadis-i Şerif’i vardır.

Zikir, kullanıldığı yere göre; zikrullah, namaz, Kur’an, nasihat ve öğüt gibi anlamlara gelir. Zikrullah da, genellikle doğrudan doğruya ″Allah, La ilahe illallah″ gibi Allah’u Teala’nın ج isimlerinden birisini tek veya toplu, sesli yahut gizli olarak söyleyerek yapılan bir ibadet şeklidir.

Bu Ayet-i Kerime de, doğrudan doğruya Zikrullah ile ilgili olan bir emirdir. Bu hususta İbn-i Abbas ر şöyle buyurmuştur:

″Allah’u Teala ج kullarına farz kıldığı her ibade­te belli bir sınır koymuştur. Kulların özürlerine göre de onları bu ibadetlerden muaf kılmıştır. Ancak zikrullahı bunların dışında tutmuştur. Zira zikrullaha bir sınır koymamış ve zikrullah hususunda delilerden baş­ka hiçbir kimsenin özrünü kabul etmemiştir. Allah’u Teala ج kulların; ayakta iken, otururken, yatarken,[1] gece ve gündüz, karada ve denizde, yolcu iken, mukim iken kendisini zikretmelerini istemiş; zengin olanın, fakir olanın, hasta olanın, sağlıklı olanın da, hafi (gizli) veya cehri (açıktan) zikrullah etmesini emretmiştir. Sure-i Ahzab, Ayet 42’de geçtiği üzere sabah akşam kendisinin tesbih edilmesini istemiş, bunu yapan kullarına ise, bu ayetlerin devamında gelen Sure-i Ahzab, Ayet 43’te de kendisinin, onlara merhametli davranacağını ve meleklerin de onlar için bağışlanma dileyeceğini ve onları, zulumattan nura çıkaracağını beyan etmiştir. Zira Allah’u Teala ج, Mü’minlere karşı çok merhametlidir.″[2]

Zikrullah hakkında Resulü Kibriya ص Hadis-i Şerif’lerinde şöyle buyurmuştur:

″Haberiniz olsun! Rabbinizin katında dere­cenizi en yüksek ve sizi en temiz kılan, altın ve gümüş tasadduk etmekten daha hayırlı olan, Allah ج yolunda savaşa çıkıp da düşmanlarla kıyası­ya savaşmaktan bile daha üstün olan hayırlı amelinizi size bildireyim mi?″ ″Evet″ dediler. Buyurdu ki: ″İşte o, zikrullahtır.″[3]

″Durmayın çalışın, çalışanlar ileri geçtiler ve ilerlediler.″ Dediler ki: ″Ya Resulallah! Bu ileri geçenler kimlerdir?″ Buyurdu ki: ″Allah’ı ج çok zikreden erkekler ve kadınlardır.″[4]

Allah’ın ج zikrini o kadar çok yapın ki, hatta (münafıklar) size, ″Deli oldu″ desinler.[5]

Allah’u Teala’yı ج çok zikredin; hatta o derece olsun ki münafıklar, ″Siz gösteriş yapıyorsunuz″ desinler.[6]

″Her kim Allah’a muti ise, muhakkak zikrullah eder; eğer namazı, orucu ve Kur’an okuması az ise de bu kimse Allah’a mutidir. Her kim de Allah’a asi ise, zikrullah etmez; eğer namazı, orucu ve Kur’an okuması çok ise de bu kimse Allah’a asidir.″[7]

[1] Sure-i Al-i İmran, Ayet 191; Sure-i Nisa, Ayet 103.

[2] İbn-i Cerir et-Taberi, Cami’ul-Beyan, c. 20, s. 280.

[3] Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 20713; Sünen-i Tirmizi, Daavat 5.

[4] Sahih-i Müslim, Zikir 1 (4).

[5] Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 11226, 11246; Ramuz’ul-Ehadis, s. 80/10.

[6] Taberani, Mu’cem’ul Kebir, Hadis No: 126 15; Beyhaki, Şuab’ul-Iman, Hadis No: 557.

[7] Taberani, Mu’cem’ul-Kebir, Hadis No: 17867; Beyhaki, Şuab’ul-Iman, Hadis No: 706; Ebu Nuaym İsbehani, Ma’rifet’üs-Sahabe, Hadis No: 5914; Ramuz’ul-Ehadis, s. 405/4.

Alıntı: Tefsir-i Nadiri

свернуть