آیت الکرسی ده بند است و باید به این شکل خوانده شود:
و بین هر بند (وقف) توقفی کوتاه صورت گیرد
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ؛
الْحَیُّ الْقَیُّومُ؛
لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ؛
لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ؛
مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ ؛
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ؛
وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء؛
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ؛
وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا؛
وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
در ختم حَصری آیت الکرسی برای رفع مشکلات بسیار سنگین باید این ده بند را خواند و بعد از وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ این بند تکرار شود و هر چقدر می توانیم بگوییم:
وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
البته نباید برای آن عدد قرار داد و به تعداد خاصی نباید گفته شود
آیت الله العظمی محمدرضا نکونام
