SUBSCRIBE for More!
* Η Έλλη Λαμπέτη (Έλλη Λούκου) (13 Απριλίου 1926 – 3 Σεπτεμβρίου 1983) ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς.
Γεννήθηκε στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Ο πατέρας της Κώστας Λούκος είχε ταβέρνα & η μητέρα της ήταν η Αναστασία Σταμάτη. Είχε 6 αδέρφια, μεταξύ των οποίων έναν δίδυμο αδελφό που πέθανε από φυματίωση το 1941. Το 1928 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα. Ο γάμος της με τον Μάριο Πλωρίτη (ο οποίος παρέμεινε φίλος της & στάθηκε δίπλα της μέχρι το τέλος της ζωής της) το 1950 υπήρξε ατυχής. Χώρισαν το 1953, όταν γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Χορν.
Από τον Χορν χώρισε το 1959, όταν γνώρισε τον Αμερικανό συγγραφέα Frederic Wakeman, τον οποίο παντρεύτηκε, αλλά χώρισε το 1976 μετά από πολλά προβλήματα. Ο καρκίνος κάνει την εμφάνισή του στη ζωή της το 1969, αφού της στέρησε τις αδελφές της, τις οποίες έχασε όλες (εκτός από την Αντιγόνη, η οποία έζησε αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο της Έλλης) από καρκίνο του μαστού. Μετά την εγχείρηση (ολική μαστεκτομή) στην οποία υποβλήθηκε στις ΗΠΑ, επιστρέφει & προσπαθεί να το ξεπεράσει.
Μια προσπάθεια υιοθεσίας (της μικρής Ελίζας) από κοινού με τον Γουέικμαν, της δημιούργησε προβλήματα, όταν δικαστική απόφαση την υποχρέωσε να επιστρέψει το παιδί, μετά από 4 χρόνια, στους φυσικούς γονείς του. Η περιπέτεια αυτή της δημιούργησε γενική κατάπτωση, που την κράτησε μακριά από το θέατρο.
Ο καρκίνος έκανε την επανεμφάνισή του μετά από 11 χρόνια, το 1980. Οι μεταστάσεις ήταν συνεχείς. Οι χημειοθεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε έπληξαν τις φωνητικές της χορδές, με αποτέλεσμα σταδιακά να χάσει τη φωνή της. Η τελευταία παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε στην Αθήνα ήταν το "Σάρα - Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού" στον ρόλο της κωφής Σάρας.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1983 άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Mount Sinai Hospital των ΗΠΑ, όπου είχε μεταβεί λίγες εβδομάδες πριν. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1983 η σορός της μεταφέρθηκε στην Αθήνα & στις 6 Σεπτεμβρίου 1983 κηδεύτηκε με δημόσια δαπάνη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Το 1941 έδωσε εξετάσεις έπειτα από παρότρυνση θείου της & απέτυχε, τόσο στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όσο & στη σχολή Κοτοπούλη. Η ίδια η Μαρίκα Κοτοπούλη, όμως, αναγνώρισε το ταλέντο της & την έκανε δεκτή στη σχολή της. Άλλαξε το επώνυμό της από Λούκου σε Λαμπέτη, όταν διάβασε το ποίημα Αστραπόγιαννος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1942 στο έργο Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο. Η συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν το διάστημα '46-'48, είναι αυτή που την καθιερώνει ως εξαίρετη ηθοποιό. Ξεχώρισαν οι ερμηνείες της στον Γυάλινο κόσμο, στην Αντιγόνη & στο πρώτο ανέβασμα του Ματωμένου γάμου στην Ελλάδα.
Στον κινηματογράφο οι επιτυχίες της δεν ήταν λίγες, σε ταινίες όπως Το κορίτσι με τα μαύρα, Κυριακάτικο ξύπνημα & Η κάλπικη λίρα.
Για την ερμηνεία της στο Τελευταίο ψέμα ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA A' γυναικείου ρόλου.
* Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933) ήταν Έλληνας ποιητής ο οποίος θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές της σύγχρονης εποχής. Γεννήθηκε & έζησε στην Αλεξάνδρεια, της Αιγύπτου γι' αυτό αναφέρεται συχνά ως ο Αλεξανδρινός. Δημοσίευσε ποιήματα, ενώ δεκάδες παρέμειναν ως προσχέδια. Τα σημαντικότερα έργα του τα δημιούργησε μετά τα 40 έτη.
Ο Κωνσταντίνος Πέτρου Φωτιάδης Καβάφης γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1850. Ήταν το ένατο παιδί του Πέτρου - Ιωάννη Καβάφη, μεγαλέμπορου βαμβακιού & της Χαρίκλειας Φωτιάδη, που ανήκε σε παλιά φαναριώτικη οικογένεια μεγαλεμπόρων της Κωνσταντινούπολης. Το βιοτικό επίπεδο της οικογένειας ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με αυτό των Ελλήνων της εποχής. Στην Αλεξάνδρεια, ο Καβάφης διδάχτηκε αγγλικά, γαλλικά & ελληνικά με οικοδιδάσκαλο & συμπλήρωσε τη μόρφωσή του στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Αλεξάνδρειας.
Μετά το θάνατο του πατέρα του & τη σταδιακή διάλυση της οικογενειακής επιχείρησης, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λίβερπουλ & στο Λονδίνο.
Άρχισε να εργάζεται, αλλάζοντας διάφορα επαγγέλματα, όπως του δημοσιογράφου, του μεσίτη στο Χρηματιστήριο Βάμβακος & του άμισθου γραμματέα στο Γραφείο Αρδεύσεων όπου θα προσληφθεί & θα εργαστεί μόνιμα εκεί επί 30 χρόνια, μέχρι το 1922.
Το 1932, ο Καβάφης, άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα, πήγε για θεραπεία στην Αθήνα, όπου παρέμεινε αρκετό διάστημα. Επιστρέφοντας όμως στην Αλεξάνδρεια, η κατάστασή του χειροτέρεψε. Εισήχθη στο Νοσοκομείο, όπου απεβίωσε την ημέρα των γενεθλίων του.
Σήμερα η ποίησή του όχι μόνο έχει επικρατήσει στην Ελλάδα, αλλά κατέλαβε μία εξέχουσα θέση στην ευρωπαϊκή ποίηση, ύστερα από τις μεταφράσεις των ποιημάτων του σε πολλές γλώσσες.
Το 1935 κυκλοφόρησε στην Αθήνα, με επιμέλεια της Ρίκας Σεγκοπούλου, η πρώτη πλήρης έκδοση των Ποιημάτων του, που εξαντλήθηκε αμέσως.
Ο ποιητής επεξεργαζόταν επίμονα κάθε στίχο, κάποτε για χρόνια ολόκληρα, προτού τον δώσει στην δημοσιότητα.
Ещё видео!