Original:[ Ссылка ]
Βέβηλος.
ACADEMY ΠΕΙΡΑΙΩΣ 117
Συναυλία 10.12.16
Είναι τα τέσσερα στοιχειά και πρώτα απ’ όλα η φωτιά
στην ξενιτιά μου να με καίει για συμπαράσταση
είναι τα τέσσερα στοιχειά δεν έχω μάτια και αυτιά
και η σιωπή μου θα γεννάει την επανάσταση
είναι τα τέσσερα στοιχειά ένα απο αυτά η μοναξιά
κρυφοκοιτάζω την ψυχή μου και την τραβολογώ
είναι τα τέσσερα στοιχειά κι όσο δε βρίσκω λευτεριά
φτιαχνω τραγούδια να τη δημιουργώ
Προσπαθώ να συγκρατήσω τη φωτιά μου την αφέντρα
που ευθύνεται για όλα και που με ‘βγαλε στη σέντρα
πάνω από όλους όμως κι όλα θέλω να κρατήσω εμένα
που πάντα μα πάντα βρίσκω ένα τρόπο να την κάνω στον καθένα
αφορισμένος φυσικά και τρομοκράτης
δε μου φτάνουν τρεις τελείες να το παίξω επαναστάτης
ούτε βέβαια και λίγο αριστερός που πάνω στην απάθειά μου
θα γίνεται η απώλεια συνήθεια μου
είμαι από εκείνους με τα άσχημα tattoo
αντιρρησίας της είδησης και του στρατού παντού
δικασμένος για διατάραξη κοινής ανησυχίας
και υπόδικος πλήρης απειθαρχίας
σέβομαι μόνο την κάθε στιγμή προσωπικής ελευθερίας
μοναξιάς επανάστασης και διαμαρτυρίας
την ανεξέλεγκτη που ακολουθώ τροχιά
και τις σκέψεις που γεννάνε τέσσερα στοιχειά
Είναι τα τέσσερα στοιχειά και πρώτα απ’ όλα η φωτιά
στην ξενιτιά μου να με καίει για συμπαράσταση
είναι τα τέσσερα στοιχειά δεν έχω μάτια και αυτιά
και η σιωπή μου θα γεννάει την επανάσταση
είναι τα τέσσερα στοιχειά ένα απο αυτά η μοναξιά
κρυφοκοιτάζω την ψυχή μου και την τραβολογώ
είναι τα τέσσερα στοιχειά κι όσο δε βρίσκω λευτεριά
φτιαχνω τραγούδια να τη δημιουργώ
Παραμονεύω μες στα σκοτεινά ενός κόσμου χορτάτου
δεν κοιμάμαι γιατί ο ύπνος είναι φίλος του θανάτου
προσπαθώ να τεμαχίσω τη σιωπή μου σε κομμάτια
κι όταν κάπου χάνω τις λέξεις μιλάω με τα μάτια
αντιστέκομαι με στίχους κι απαγορεύομαι
και μαστουρώνω ενώ δεν πίνω όταν ερωτεύομαι
μετράω αντίστροφα το χρόνο από τότε που γεννήθηκα
και πριν προλάβω να πεθάνω αναστήθηκα
φοβάμαι κάποιες φορές μη βγει από μέσα μου ο λύκος
αγαπώ τη μοναξιά μου πάντα κι όχι αδίκως
επιμελώς κρύβω αποδείξεις κάθε μου δαχτύλου
κρατάω τα λόγια του εχθρού και τη σιωπή του φίλου
κλέβω στιγμές από τη μνήμη μου κι όπου ακουμπώ πονάει
κι ενώ ο χρόνος δεν μ’ αγγίζει, με γερνάει
έφτιαξα απόψε για παρέα μου τέσσερα στοιχειά
επανάσταση φωτιά μοναξιά και λευτεριά
