درگذشت بهمن گلبارنژاد، قهرمان دوچرخه‌سواری کشورمان در پارالمپیک ریو، تلخ‌ترین خبر مسابقات امسال بود. بهمن گلبارنژاد، ۴۸ ساله در دوران جنگ ایران و عراق، هنگام تجسس شبانه پای چپ خود را روی مین گذاشت و مجروح شد. او پس از جانبازی، در سال ۷۰ ابتدا والیبال نشسته را امتحان کرد و بعد سراغ وزنه‌برداری رفت. اما درنهایت، دوچرخه‌سواری را انتخاب کرد و از سال ۸۵ آن را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کرد. گلبارنژاد همیشه با هزینه شخصی در تمامی تورنمنت‌های بین‌المللی شرکت می‌کرد و هرگز از عدم‌حمایت فدراسیون شکایت نکرده بود. بهمن، قبل از اعزام به ریو: «در پارالمپیک لندن وضعیت روحی خوبی نداشتم چون همسرم دو ماه بود که به سرطان مبتلا شده بود. در مسابقات اینچئون هم در حالی شرکت کردم که ایشان به‌تازگی به رحمت خدا رفته بود.» بهمن از شرایط خود برای مسابقات ریو راضی بود و می‌گفت با تمام وجود برای رسیدن به ۱۰ نفر اول می‌جنگد. اما در شیب تند جاده، او کنترل دوچرخه را از دست می‌دهد، به فنس کنار مسیر می‌خورد و دچار شکستگی دست و گردن می‌شود. آمبولانس امداد او را به بیمارستان می‌رساند اما دقایقی بعد بهمن دچار حمله قلبی می‌شود و فوت می‌کند. فیلیپ کریون، رییس کمیته بین‌المللی پارالمپیک: «خانواده پارالمپیک همگی اندوهگین هستند برای این تراژدی هولناکی که روی بازی‌های پارالمپیک بزرگ در ریو سایه انداخته است.» پس از فوت بهمن، پرچم ایران و پرچم کمیته بین‌المللی پارالمپیک در دهکده بازی‌ها به حالت نیمه برافراشته درآمد. پرچم ایران به نشانه تأسف از درگذشت بهمن با یک نوار مشکی در مراسم اختتامیه حمل شد. کمیته بین‌المللی پارالمپیک در اختتامیه به یاد گلبارنژاد یک دقیقه سکوت اعلام کرد و حاضران بهمن را تشویق کردند.
