Co to jest medytacja i co daje jej praktykowanie?

Ostatnio wiele słyszy się o medytacji: że może pomóc nam osiągnąć szczęście, zrelaksować się i poprawić koncentrację. W innych źródłach czytamy, że “medytacja to oczyszczenie umysłu” i o niczym się nie myśli. Niektórzy myślą, że trzeba być buddystą. Nie wiadomo, czy trzeba się na czymś skoncentrować, czy trzeba siedzieć, czy nie trzeba siedzieć, czy pomoże nam panować nad własnym umysłem. Często się słyszy, że jest to dziedzina nieteoretyczna i trzeba praktykować… No ale jak? Co tak naprawdę trzeba robić? Co to znaczy medytować i czym jest medytacja?


Zacznijmy od tego, że medytacja jest stanem umysłu dostępnym wszystkim ludziom niezależnie od rasy, religii i kultury. Medytacja pojawiła się nie tylko w kulturze buddyjskiej, ale też w wielu innych w sposób bardziej lub mniej niezależny. Do pewnej warstwy, medytacje w różnych kulturach różnią się i często mają odmienne intencje. Jest jednak jeden czynnik wspólny. Stan umysłu w czasie medytacji zazwyczaj wycisza nasze standardowe myślenie, które kręci się wokół nas samych, naszych pragnień, naszych planów i naszej przeszłości. Na co dzień nasz umysł pracuje w sposób pół-świadomy, w trybie autopilota, targany często emocjami i popędami. Każda taka odmienna od codziennej praca mózgu rozwija go. Nasze mózgi są neuroplastyczne i mogą tworzyć nowe połączenia i nowe neurony na długo po tym jak stajemy się dorosłymi osobami. Więcej o neuroplastyczności i badaniach dowiesz się oddzielnym artykule. Jednak ludzie medytujący klika tysięcy lat temu na pewno nie myśleli o neuronach, aksonach i synapsach. Ich pasja do medytacji wzięła się z obserwacji, obserwacji ich własnych umysłów i tego co się z nimi dzieje na skutek medytacji. Z jakiegoś powodu uznali ten stan za godny rozwijania i polecenia. W zależności od rodzaju medytacji, te stany mogą różnić się od siebie.

свернуть