Παρέα με το σχοινοσύντροφο, Γιώργο Βουρλιά, επιχειρήσαμε ανιχνευτική προσπάθεια στην ανατολική κόψη του Υμηττού. Οι πληροφορίες που είχαμε δεν ήταν αρκετές ή κατατοπιστικές οπότε περιπλανηθήκαμε λίγο μέχρι να καταλάβουμε που και πως πάει η κόψη. Όταν είσαι χαμηλά στο χωματόδρομο και κοιτάς προς τις κεραίες, φεύγουν δύο σπιρούνια σε 200μ. απόσταση μεταξύ τους, τα οποία συγκλίνουν και ενώνονται ψηλά . Το αριστερό σπιρούνι είναι η κόψη. Εμείς πήραμε στη τύχη το δεξί και όταν φτάσαμε ψηλότερα, διαπιστώσαμε το λάθος μας. Αφήσαμε τα πράγματά μας και κατεβήκαμε κατά 80% της διαδρομής το αριστερό σπιρούνι-κόψη. Λίγο αλλοπρόσαλλα πράγματα αλλά βγάλαμε άκρη. Στο δύσκολο-αναρριχητικό κομμάτι της κόψης υπάρχουν 4 παραλλαγές ν' αναρριχηθείς. Την επόμενη φορά που θα πάμε θα κάνουμε κάποια από τις παραλλαγές και θα τελειώσουμε κανονικά τη κόψη. Στο τέλος και ενώ κατεβαίναμε είχε ένα βαρβάτο διάστρεμμα-ράγισμα στον αστράγαλο του αριστερού μου ποδιού. Κάποιοι με γλωσσόφαγαν και με μάτιασαν. Βέβαια θα επανέλθω δριμύτερος.

свернуть