Subskrybuj mój kanał - [ Ссылка ]
Kopalnia Makoszowy zaczęła powstawać od 1890 r., gdy poziomami 170 i 230 m przez wyrobiska prowadzone pod ziemią na zachód z kopalni Guido (budowanej od połowy XIX w. przez hrabiego Guido Henckel von Donnersmarck) rozpoznano rezerwowe pola górnicze o nazwach Zero i Double Zero. W 1900 r. właściciel – Skarb Pruski – zaczął głębić szyb I zwany „koło Makoszów”, a rok później szyb II. obydwa tylko do celów wentylacyjnych kopalni Luiza.
Jednak wkrótce szyby te rozrosły się do zakładu górniczego, zwanego od pola nadania górniczego – Zeroschächte. Fedrunek ruszył w kwietniu 1906 r. a po 2 latach oba szyby połączono z koksownią i przemianowano na Delbrückschachte.
Po III Powstaniu Śląskim i dwuletnim sporze granicznym Makoszowy i Kończyce decyzją specjalnej komisji Ligi Narodów przyznano w 1923 r. Polsce. Niemiecka kopalnia Delbrück została odcięta od zasobnego w węgiel pola po polskiej stronie, którego nie eksploatowano. Władze niemieckie starały się o jego wydzierżawienie i po negocjacjach w 1931 r. podpisano umowę o wymianie pól górniczych w strefie przygranicznej w Zabrzu i Knurowie między polsko-francuską spółką Skarboferm a niemiecką spółką Preussag.
Od kwietnia 1945 r., gdy Armia Czerwona przekazała częściowo zatopiony, opuszczony przez niemiecką załogę zakład władzom polskim, kopalnia nosi nazwę Makoszowy. W okresie rozbudowy kopalni na południe doszło 28 sierpnia 1958 r. do najtragiczniejszej katastrofy – od palnika acetylenowego, którym cięto żelazną stropnicę na poziomie 300 m, wybuchł ogromny pożar. Załoga uciekła przed ogniem, ale 20-minutowe aparaty ucieczkowe nie wystarczyły na ewakuację w dymach. Śmiertelnie zaczadziło się pod ziemią 72 górników a 87 uległo poważnym zatruciom.
W latach 60. XX w. zgłębiono do 717 m nowy szyb III, a kolejny – szyb IV wydobywczy – uruchomiono na głębokość 944 m w 1981 r. Od 1967 r. eksploatacja w Makoszowach przebiega wyłącznie systemem ścianowym. W 1988 r. zanotowano rekord wydobycia w historii zakładu – 5,13 mln t przy 10-tysięcznej załodze. Od 1993 r. Makoszowy należały do Gliwickiej Spółki Węglowej a następnie (od 2003 r.) do Kompanii Węglowej. Dnia 1 lipca 2005 r. kopalnię połączono z Kopalnią Sośnicą, by po 10 latach rozdzielić ruchy i przekazać Makoszowy do Spółki Restrukturyzacji Kopalń S.A w Bytomiu.
1900–1906 – wybudowanie kopalni przez skarb pruski, z szybów „Delbrück” – początkowo wchodzących w skład kopalni „Bielszowice”.
1923-1939 – po podziale Górnego Śląska sama kopalnia pozostaje w Niemczech, ale granica przebiegała częściowo wzdłuż jej ogrodzenia, a brama zakładu funkcjonuje jako przejście graniczne[1].
1925-1926 – rozpoczęto wybieranie węgla systemem ścianowym.
1926 – przejęta przez koncern Preussag.
1 stycznia 1945 – kopalnia została zajęta przez wojska radzieckie. Wojskowym komendantem kopalni został mjr Myszki.
Kwiecień 1945 – przekazano kopalnię władzom polskim nadając jej nazwę Kopalnia „Makoszowy”.
1945–1957 – należała do Gliwickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
1957 – weszła w skład Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
28 sierpnia 1958 – w kopalni doszło do pożaru, zginęło 72 górników.
XX wiek lata siedemdziesiąte – wydobycie w kopalni wynosiło 4 349 210 ton.
1961-1968 – rozpoczęto zgłębianie nowego szybu wielofunkcyjnego – III, usytuowano go na terenie kopalni na zachód od szybu II. Zgłębiony został do głębokości 717,35 m przez Przedsiębiorstwo Budowy Szybów w Bytomiu w latach 1961-1964. Szyb posiada wieżę wyciągową o wysokości 57,01 m, zbudowaną w 1966 roku przez Mostostal Zabrze. Wyposażono go w dwie elektryczne maszyny wyciągowe firmy ULKSM – Donieck, typu MK5x2, uruchomione w 1967 roku (przedział IIIa) i w 1968 roku (przedział IIIb).
1981 – uruchomiono nowy, wielofunkcyjny szyb IV, który od marca 1976 roku do września 1978 roku zgłębiony został przez Przedsiębiorstwo Budowy Szybów w Bytomiu do głębokości 944 m.
1982-1985 – Przedsiębiorstwo Budowy Szybów w Bytomiu wydrążyło do głębokości 865 m nowy szyb wentylacyjny, „Północny”, usytuowany poza obrębem kopalni, na północny zachód od szybów głównych.
1988 – zakład osiągnął najwyższy poziom wydobycia w swojej historii wynoszący ponad 5 127 000 ton. W tym okresie pracowało w kopalni ponad 10 000 pracowników.
1993 – Kopalnia „Makoszowy” weszła w skład Gliwickiej Spółki Węglowej S.A.
2003 – Kopalnia Węgla Kamiennego „Makoszowy” weszła w skład Kompanii Węglowej SA w Katowicach.
1 lipca 2005 – kopalnia „Makoszowy” została połączona z kopalnią „Sośnica” w dwuruchowy zakład KWK „Sośnica-Makoszowy”.
1 maja 2015 – dwuruchowy zakład KWK „Sośnica-Makoszowy” zostały podzielony na dwie odrębne kopalnie KWK „Sośnica” i KWK „Makoszowy”.
31 grudnia 2016 – decyzją Ministerstwa Energii w kopalni wstrzymano wydobycie.
#blogodkrywcy #gliwice #kopalnia #industriada #zabytkitechniki #śląsk #polska #musicfordestruction #urbex #historia #tajemniczyświatruin #shorts
![](https://i.ytimg.com/vi/_4eEM9JbolQ/maxresdefault.jpg)