Marquez;
Çocukluğunda etkilendiği her şeyi aktarabileceği bir yol olarak edebiyata yöneldiğini ve bu eseri yazdığını ifade etmiş.
Bu eseri büyük annesinin duygusuz üslubunu örnek alarak yazan yazar;
‘KİTAPTA GERÇEĞE DAYANMAYAN TEK CÜMLE BULAMAZSINIZ’ gibi birde iddialı bir cümle kullanmış.
Marquez'i saygıyla anıyoruz......
Yaşamın çok şey ifade ettiğini ama ölümden korkmadığını biliyoruz...
Kitabı elime aldığımda; üzerinde 16 yıl düşünülmüş ama yazımı 2 yıldan az sürmüş bir hikaye vardı elimde. Eserin kapağını açmamıştım daha ama çok dikkatimi çekmişti. Marquez öyle bir şey yazmıştı ki; bunu ya dile getiremiyordu yada kapakta ifşa etmek istemiyordu. Çünkü; romanı keyifle okuyan ve hiç şaşırmayan, sıradan insanlardan bahsediyordu. Şaşırmamalarının dayanağının da; YENİ BİR ŞEY ANLATMADIGINI VE HERSEYIN GERÇEKLİĞE DAYANDIGINI söylüyordu. Ama bu olamazdı. Kimseyi şaşırtmayan ve hayatın içinden anlar yazarak Nobel ödülü alamazdı....
YA DA ALABİLİR MİYDİ?
Yazarın bize söylemediği bir şey vardı, o da bu eserin içindeydi.....
Başladığım anda; karakter çokluğu, isim benzerlikleri, sonu gelmeyen cümleler ve dolaylı anlatımı ile beni (ilk sayfalarda) zorlayan bu eser: o anda mesajını vermişti. Ama ben alamamıştım. Her sayfası olaylarla çevrili olduğundan; sadece anı yaşıyormuşum gibi, öncesi yada sonrası yokmuş gibi hissederek okudum. Cümleleri betimleyici, uzun ve dopdolu olan bu eser; alıştığımda elimden bırakamadığım hatta devamlı okumak ve sonunu öğrenmek isterken bir yandan da bitmesin diye dua ettiğim bir ironi haline geldi..
YALNIZLIK DUYGUSU; öylesine sessizce, hiç hissettirmeden, damla damla akmış ki yüreğime; bittiği zaman beynimden vurulmuşa döndüm... Yüreğimde acısını hissettim...
Duygusal ve kurgusal labirentler ile dolu bu eser; sizi her bölümde hatta her sayfada ayrı bir labirente atıyor.
Bence; Nobel Ödülü almasının en büyük etkisi bu labirentlerin yaşattığı etki ve tepkimelerdir. Yazar betimleyici, büyüleyici, inanılması güç olayları anlatırken; okuyucunun hayal gücünü ve bilinç altını kullanarak: kişiye özel duygular hissettirmiş, her okuyucuda farklı iz ve hayaller bırakmış....
Ama en güzeli kontrolü hiç elden bırakmamış. Farklı duygular ama ayni sonuç.
BU BENIM YUZYILLIK YALNIZLIGIM, SIZINKI NASIL?...
[ Ссылка ]
