Podczas wojny iracko-irańskiej w latach 1980-1988 powstał zaskakujący i tajny sojusz między Iranem a Izraelem, pomimo silnej antyizraelskiej retoryki Iranu po islamskiej rewolucji w 1979 roku. Oba państwa miały wspólny interes w osłabieniu Iraku, którym rządził Saddam Husajn. Irak stanowił wspólne zagrożenie zarówno dla Iranu, jak i Izraela, a reżim Saddama był destabilizującą siłą w regionie, zwłaszcza z ambicjami rozwoju broni jądrowej. Gdy Iran był zaangażowany w wyniszczającą wojnę z Irakiem, Izrael dostrzegł okazję do osłabienia kluczowego przeciwnika i w konsekwencji zainicjował tajne transakcje zbrojeniowe z Iranem.
Izrael, zaniepokojony rosnącą potęgą militarną Iraku, dostarczył Iranowi sprzęt wojskowy, w tym części zamienne do amerykańskich samolotów i czołgów, które Iran nabył za rządów szacha. Te dostawy były kluczowe dla Iranu, który zmagał się z utrzymaniem swojej zdolności militarnej z powodu sankcji i izolacji od międzynarodowego rynku zbrojeniowego po rewolucji. Działania Izraela były podyktowane strategiczną logiką, że przedłużająca się wojna osłabi Irak, który Izrael postrzegał jako najbliższe zagrożenie.
Znaczący moment w tej tajnej współpracy nastąpił w 1981 roku, podczas operacji Seashell, kiedy to Izrael ułatwił dużą sprzedaż broni do Iranu. Operacja ta była punktem zwrotnym, ujawniającym, jak bardzo Izrael był skłonny do tajnej współpracy z Iranem, aby zrównoważyć siłę Iraku.
Później Izrael odegrał kluczową rolę w niesławnej aferze Iran-Contra. W tej tajnej operacji Izrael wystąpił jako pośrednik dla Stanów Zjednoczonych, pomagając przemycać amerykańską broń do Iranu. Stany Zjednoczone oficjalnie nałożyły embargo na sprzedaż broni do Iranu, ale dostrzegły okazję do wykorzystania tajnych transakcji z Iranem, aby zapewnić uwolnienie amerykańskich zakładników przetrzymywanych przez Hezbollah w Libanie, który był powiązany z Iranem. W serii tajnych wymian Stany Zjednoczone sprzedawały broń Iranowi za pośrednictwem Izraela, a następnie przeznaczały uzyskane środki na finansowanie Contras, grupy rebeliantów walczących z rządem Sandinistów w Nikaragui. Afera Iran-Contra ujawniła złożoną sieć tajnych transakcji, w które zarówno Izrael, jak i Stany Zjednoczone były zaangażowane, aby utrzymać wpływy na Bliskim Wschodzie.
Relacje irańsko-izraelskie w tym okresie stanowią doskonały przykład realpolitik w działaniu, gdzie różnice ideologiczne zostały odłożone na bok na rzecz pragmatycznych celów militarnych i strategicznych. Ta współpraca, w dużej mierze trzymana z dala od opinii publicznej, podważa konwencjonalną narrację wrogości między tymi dwoma krajami podczas wojny iracko-irańskiej.
Jeszcze bardziej intrygujące jest ujawnienie tajnej współpracy amerykańsko-irańskiej w tym okresie. Pomimo oficjalnej antyamerykańskiej postawy Iranu po rewolucji, afera Iran-Contra ukazała, w jaki sposób oba narody potrafiły w tajemnicy nawiązać współpracę, wskazując, że rzeczywistość geopolityczna często prowadzi do nieoczekiwanych partnerstw w cieniu. Warstwy tych tajnych operacji ukazują, że stosunki międzynarodowe, zwłaszcza w strefach konfliktu, są znacznie bardziej skomplikowane, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. To, co publicznie przedstawiano jako zaciętą opozycję między tymi krajami, maskowało złożoną sieć zakulisowej dyplomacji, umów zbrojeniowych i wspólnych interesów strategicznych.
#SecretAllies #HiddenHistory #GeopoliticsUnveiled #IranIsraelWar #IranIraqWar #HistoryRevealed #UntoldStories #ColdWarSecrets #BehindTheScenes #WarDeals
#TajniSojusznicy #UkrytaHistoria #Geopolityka #WojnaIranIrak #IranIzrael #NieznanaHistoria #TajneUmowy #ZimnaWojna #SekretyWojny #HistoriaBezMaski
