💯آیا پیامبر خدا(ص) وصیت‌نامه نوشتند؟

📓خداوند می‌فرماید:
(كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ)
(هنگامی که وفاتتان برسد، بر شما واجب است، اگر خیر و خوبی به‌جای گذاشتید، به والدین و نزدیکان، وصیت نیکو کنید. این حقی است بر پرهیزگاران). بقره، ١٨٠ 

📌آیۀ بالا ‌صراحتاً بر وصيت تأکید دارد؛ مخصوصاً زمانی که شخص مرگش را نزدیک می‌بیند؛ و هر مسلمانی که ادعای پیروی از قرآن را دارد نمی‌تواند منکر وصیت‌کردن رسول خدا ص (که خود مظهر قرآن است) شود؛ در غیر این صورت ـ‌نعوذبالله‌‌ـ پیامبر ص را متهم به ترک واجب و عدم وجود سخن خیر در اواخر عمرشان کرده است!

❓سؤالی که هر ذهن حق‌جو را کنجکاو می‌کند این است که وصیت پیامبر خدا ص کجاست؛ درحالی که پیامبر خدا ص در بستر بیماری بود و مرگ خود را نزدیک می‌دید؟ 

💯برخی مخالفان وصیت شب وفات رسول خدا ص در صفحۀ ٣٠٠ کتاب غیبت طوسی (١)، سعی دارند وصیت را فقط محدود در روز غدیر و بعضی از توصیه‌های رسول خدا ص به اصحابش کنند!
آن هم با این توجیه که دین در روز غدیر خم کامل شده است، پس نیازی به وصیتِ دیگر نیست! گویی در جایگاه خداوند نشسته‌اند و برای حجتش تعیین تکلیف می‌کنند! درحالی‌که وحی تا آخرین لحظات عمر پیامبر خدا ص جاری است و آیات بسیاری بعد از عید غدیر نازل شده است و وصیتِ زمان وفات، چکیده‌ای از تمام رسالت رسول خدا ص است که بر اساس قرآن کریم بر ایشان واجب بوده است... .

💢زمانی که پیامبر خدا ص لحظات آخر عمر مبارک خود را در بستر بیماری سپری می‌کرد، در مجلسی که اصحاب و خلیفۀ دوم حضور داشتند فرمود: «کتف و دواتی (لوح و دوات) برای من بیاورید تا برای شما نوشته‌ای بنویسم "که تا ابد گمراه نشوید".» (٢)
🔺اما از آنجا که خلیفۀ دوم می‌دانست اگر رسول خدا ص نام اوصیای خود را ذکر کند دیگر راهی برای گمراه‌کردن امت نمی‌ماند گفت: 
«پیامبر خدا ص هذیان می‌گوید!»

ادامه مطلب در لینک زیر👇

[ Ссылка ] احمدالحسن وصی و فرستاده ی امام مهدی ع بین ماست .لطفا تحقیق کنید.🙏

🌐سایت رسمی انصارامام مهدی ع
[ Ссылка ]

🌐وب سایت مؤسسه فرهنگی وارثین ملکوت
[ Ссылка ]

свернуть