🔘 تقریبا یک سوم از تمام ستارگان ممکن است بقایای سیاراتی شبیه زمین را داشته باشند.
¹★ در سال‌های اخیر، اخترشناسان تکنیک‌هایی را برای اندازه‌گیری دقیق میزان فلزات موجود در ستارگان توسعه داده‌اند. با این توانایی، اخترشناسان ستارگان هم‌زاد را بررسی کرده‌اند تا ببینند میزان فلزات آن‌ها چقدر با هم تفاوت دارد. برخی از این ستارگان هم‌زاد، تفاوت‌های قابل توجهی در میزان فلزات خود دارند.
²★ تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بلعیده شدن سیارات سنگی توسط ستاره‌ها عامل این تفاوت است.
³★ ستارگان هم‌زاد در یک ابر مولکولی غول پیکر (GMC) متولد می‌شوند، اگرچه لزوماً در روابط دوتایی با یکدیگر نیستند. انتظار می‌رود این ستارگان دارای میزان فلزات بسیار مشابهی باشند، حتی اگر هیچ GMC کاملاً همگن نباشد و تفاوت‌های کوچکی در ستارگانی که با هم شکل می‌گیرند رایج باشد. اما وقتی این تفاوت‌ها قابل توجه است، باید توضیح دیگری وجود داشته باشد.
⁴★ تحقیقات جدید با عنوان «آلودگی فلزات در ستارگان شبیه خورشید از نابودی سیارات با دوره فوق کوتاه» نشان می‌دهد که سیارات سنگی منبع این اختلافات هستند. نویسندگان این مقاله به ترتیب کریستوفر ای. اوکانر و دونگ لای از دانشگاه نورث وسترن و دانشگاه کرنل هستند. این تحقیق در سرور پیش‌چاپ arxiv.org قرار دارد و به مجلات انجمن نجوم آمریکا (AAS) ارسال شده است.
⁵★ نویسندگان می‌نویسند: «مطالعات دقیق بر روی ترکیب شیمیایی بین جفت‌های ستاره‌ای هم‌زاد – ستاره‌هایی با منشأ مشترک – نشان‌دهنده‌ی فراوانی‌های افتراقی غیرمنتظره‌ای بزرگ بین عناصر دیرگداز است.»
⁶★ نویسندگان از این پدیده به عنوان آلودگی یاد می‌کنند، مشابه اتفاقی که در کوتوله‌های سفید رخ می‌دهد. منبع این آلودگی سیارات سنگی است که سرشار از فلزات هستند.
⁷★ سیارات فراخورشیدی با دوره فوق کوتاه (USP) به طور بسیار نزدیکی به دور ستاره خود می‌چرخند و معمولاً یک مدار را تنها در چند ساعت کامل می‌کنند. آن‌ها ترکیبات مشابهی با زمین دارند و به ندرت بیش از دو برابر شعاع زمین هستند. منشأ آن‌ها مشخص نیست. آن‌ها می‌توانستند در فاصله‌ی دورتری شکل گرفته و سپس به ستاره خود نزدیک‌تر شده باشند، یا می‌توانند بقایای سیارات بسیار بزرگ‌تری باشند که به دلیل تابش شدید ستاره، جو خود را از دست داده‌اند.
⁸★ سیارات فراخورشیدی با دوره فوق کوتاه چندان رایج نیستند. تنها حدود ۰.۵ درصد از ستاره‌های شبیه خورشید آن‌ها را دارند. آن‌ها بسیار داغ هستند، بنابراین سطح آن‌ها ذوب شده است و به صورت جزر و مدی به ستاره خود قفل شده‌اند.
⁹★ اگرچه نادر هستند، اما ممکن است به تعداد بیشتری تشکیل شوند و سپس توسط ستاره‌هایشان بلعیده شوند.
¹⁰★ نویسندگان می‌نویسند: «سیارات فراخورشیدی با دوره کوتاه، به طور بالقوه در برابر اختلال جزر و مدی و بلعیده شدن توسط ستاره میزبان خود آسیب‌پذیر هستند.» تحقیقات نشان می‌دهد که بین ۳ تا ۳۰ درصد از ستارگان هم‌زاد، رشته اصلی، شبیه خورشید (FGK) سیارات سنگی با جرم ۱ تا ۱۰ برابر زمین را بلعیده‌اند.
¹¹★ راه‌های زیادی وجود دارد که این اتفاق بیفتد. اوکانر و لای می‌نویسند: «بسیاری از اشکال تکامل دینامیکی خشونت‌آمیز در سیستم‌های سیاره‌ای ممکن است، هر کدام به طور بالقوه قادر به پرتاب کردن یک سیاره به درون ستاره هستند.» با این حال، شواهد نشان می‌دهند که حداکثر حدود ۲ درصد از ستارگان تک FGK توسط تمام مکانیسم‌های خشونت‌آمیز ترکیبی آلوده می‌شوند.
¹²★ اخترشناسان سه سناریوی اصلی را پیشنهاد کرده‌اند که در آن ستارگان می‌توانند سیارات فراخورشیدی با دوره فوق کوتاه را بلعیده شوند.
¹³★ یکی از این سناریوها، مهاجرت با خروج از مرکز بالا (high-eccentricity یا high-e) نامیده می‌شود. در این سناریو، یک پیش‌سیاره با دوره فوق کوتاه به ستاره خود بسیار نزدیک می‌شود و دارای خروج از مرکز بالایی است. به دلیل نزدیکی به ستاره و کشش گرانشی آن، سیاره به سرعت خروج از مرکز خود را از دست می‌دهد و یک مدار دایره‌ای را می‌پذیرد.
¹⁴★ سناریوی سوم مهاجرت هدایت‌شده توسط انحراف مداری است. در این سناریو، یک سیاره همراه با USP، انحراف مداری USP را تحریک می‌کند و آن را در یک رزونانس چرخش-مدار سکولار به دام می‌اندازد. USP به سرعت به سمت ستاره خود مهاجرت می‌کند، اما مهاجرت زمانی پایان می‌یابد که USP از رزونانس خارج شود.
¹⁵★ نویسندگان مدلی را برای پیش‌بینی تعداد USPهای تشکیل‌شده و زمانی که طول می‌کشد تا توسط ستارگان بلعیده شوند، توسعه داده‌اند. مدل آن‌ها می‌تواند هم وقوع کم مشاهده‌شده USPها در اطراف ستارگان شبیه خورشید و هم آلودگی فلزی آن‌ها را بازتولید کند. نتایج آن‌ها از سناریوی مهاجرت با خروج از مرکز کم حمایت می‌کند که در آن USPها بخشی از سیستم‌های چند سیاره‌ای فشرده هستند.
¹⁶★ آن‌ها می‌نویسند: «ما می‌بینیم که بلعیده شدن USP یک نتیجه طبیعی سناریوی مهاجرت با خروج از مرکز کم است. بنابراین، ارتباط بین USPها و سیارات سنگی بلعیده شده در ستارگان شبیه خورشید، محتمل به نظر می‌رسد.»
¹⁷★ نتایج آن‌ها نشان می‌دهد که USPها بین ۰.۱ تا ۱ میلیارد سال پس از تشکیل‌شان بلعیده می‌شوند. اگر این بلعیده شدن منبع اصلی آلودگی در ستارگان شبیه خورشید باشد، نویسندگان می‌گویند بین آلودگی و سیستم‌های چند سیاره‌ای فشرده همبستگی وجود دارد.
ادامه در کامنت👇²⁴★👇
منبع:sciencealert
📋 این مقاله در ابتدا توسط Universe Today منتشر شد. اصل مقاله را بخوانید.
🆔@keyhan_on1🔭
#ستاره‌ها
#سیارات
#منظومه_شمسی
#اخترشناسی
#کیهان
#بلعیده_شدن_سیارات
#تکامل_ستارگان
#ستاره_شناسی_کیهانی
#سیارات_خارج_از_منظومه_شمسی
#تکامل_ستاره‌ها_و_سیارات
#بلعیده_شدن_سیارات_توسط_ستارگان
#رازهای_کیهان
#کشف_جدید_در_اخترشناسی
#علم_نجوم_طبیعت_آبان_ماه۰۳
#نجوم #ستاره_شناسی #فضاپیما #فضا #ماه #زمین #هوافضا #ناسا
