Helena Kowalska (Święta Siostra Faustyna, Apostołka Miłosierdzia Bożego) wyruszyła z domu rodzinnego w Głogowcu do Aleksandrowa Łódzkiego. Helena ma 16 lat jest rok 1921. Tutaj rozpoczyna pracę przy ul. Aleja 1 Maja 7 (dawniej ul. Parzęczewska) i dalej modli się o wstąpienie do klasztoru. Kościół Świętych Archaniołów Rafała i Michała jest dla świętej kościołem parafialnym. Wtedy pod wezwaniem św. Archanioła Rafała. Jest zawsze na Mszy Świętej w niedzielę i święta a w tygodniu stara się choć na chwilę nawiedzić ten kościół. Jest mieszkanką Aleksandrowa Łódzkiego od roku 1921 do roku 1922. Pomaga tutaj państwu Leokadii i Kazimierzowi Bryszewskim, którzy mają piekarnie i sklep w prowadzeniu domu i opiece nad ich synkiem Zenkiem. Gotuje, pierze, zmywa, podaje posiłki, nosi wodę, wyrzuca śmieci, sprząta, przynosi węgiel i drewno na rozpałkę, pali w piecu oraz wykonuje wiele innych czynności. W lutym roku 1922, w tym kościele otrzymała Sakramentu Bierzmowania. Helena Kowalska pewnego dnia widzi w miejscu zamieszkania na podwórku wielką jasność i ogień. Krzyczy pali się... Wybiegli wszyscy na podwórko i rozglądają się dookoła ale pożaru ani ognia żadnego nie widać. Powrócili więc wszyscy z powrotem do pracy w piekarni. Był to zapewne nieziemski ogień duchowy, Ducha Świętego w Panu Jezusie Chrystusie, który ją ogarnął po tym Sakramencie Bierzmowania. Helena Kowalska w niedługim czasie opuszcza Aleksandrów Łódzki. Powraca do wsi Głogowiec na kilka dni, później wyjeżdża do Łodzi do wuja Michała Rapackiego. W Łodzi podejmuję pracę, aby zarobić sobie na wyprawkę, posag wejścia do klasztoru. Pomimo sprzeciwu rodziców i tak modli się o wstąpieniu do klasztoru. Jezu, ufam Tobie! Wierni w tym Kościele Świętych Archaniołów Rafała i Michała odmawiają szczególnie i uroczyście Koronkę do Miłosierdzia Bożego o godzinie 15.00. (wiosna 2009) Dalszy ciąg: [ Ссылка ]
