Το παρακάτω περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε αμέτρητα άλλα παρόμοια (διασώσεις ελαφιών, ζαρκαδιών, αγριόγιδων, διάφορων αρπακτικών πτηνών, αγριόχοιρων, μπεκατσών, διαφόρων υδρόβιων πτηνών ακόμα και δελφινιών) και αποδεικνύει περίτρανα και για πολλοστή φορά ότι οι Κυνηγοί (με Κ κεφαλαίο) είναι αναμφισβήτητα οι πανταχού παρών, άμισθοι φύλακες άγγελοι της άγριας ζωής και ενίοτε είναι εκείνοι που θα διδάξουν ήθος και κυνηγετική παιδεία
Το πρωί του Σαββάτου 14/12/24 ο καλός φίλος και συνάδελφος κυνηγός, Γιώργος Μεταλλινός βγήκε για κυνήγι μπεκάτσας κάπου στα πέριξ της Βόρειας Κέρκυρας.
Ο Γιώργος μας εξηγεί : ” Το πρωί είχα πάει για κυνήγι με τον Σίβα μου, ένα αγγλικό σέττερ 3 ετών βρήκαμε μια μπεκάτσα την οποία καρπώθηκα μετά από μια ωραία φέρμα και συνεχίζοντας παρακάτω περνώντας από ένα χωραφάκι με πορτοκαλιές σταμάτησα να φάω ένα δυο πορτοκάλια και τότε παρατήρησα κάτω από τα ελαιόδιχτα μια παγιδευμένη μπεκάτσα !!! Άμεσα την ελευθέρωσα προσεκτικά μη της σπάσω τα φτερά και αφού την έλεγξα στα γρήγορα για τυχόν τραυματισμούς και είδα πως ήταν καλά, χωρίς την παραμικρή γρατζουνιά η απελευθέρωση της για εμένα ήταν μονόδρομος !!! Η φιλοσοφία μου είναι πολύ απλή, βγαίνουμε για κυνήγι και καρπωνόμαστε αντρίκια τα θηράματα που είναι σε θέση να αμυνθούν και να διαφύγουν, στο δε συγκεκριμένο θήραμα, μόνο αυτές που φερμάρει ο Σίβας μου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε έσωσα και μια δεκαοχτούρα που είχε χτυπήσει στα καλώδια της ΔΕΗ δίπλα από το σπίτι μου, είχε χτυπήσει λίγο στο στήθος, την κράτησα για ένα βράδυ σε ένα μικρό δωματιάκι στέγνωσε γιατί ήταν μούσκεμα από τα χόρτα, δυνάμωσε και το πρωί την ελευθέρωσα. Πρέπει να σεβόμαστε το θήραμα, να μη κάνουμε πότε καρτέρι στην μπεκάτσα, πρέπει να σεβόμαστε το όριο κάρπωσης, εξάλλου εάν πάρω παλικαρίσια, μια δυο μπεκάτσες, με μια δυο ωραίες φέρμες του σκύλου μου, είναι αρκετές για εμένα !!! Δεν ξέρω αν είμαι σωστός ή όχι ( θέλω να πιστεύω πως ναι είμαι ), ούτε μου αρέσει να το παίζω πονηρός, αλλά αυτά έμαθα από τον παππού μου και τον πατέρα μου και αυτά προσπαθώ να τηρώ και έτσι να βαδίζω. "
Αισιόδοξες και άκρως ενθαρρυντικές πράξεις και ενέργειες για το μέλλον του κυνηγιού στην χώρα μας, πράξεις που χρήζουν προβολής προς το ευρύ κοινό και μηνύματα με ιδιαίτερη σημασία αφού προέρχονται από την νέα γενιά συναδέρφων, που θα συνεχίσει και θα μεταλαμπαδεύσει στις μελλοντικές γενιές την αγάπη όλων μας για την φύση και την άγρια ζωή !!!
Πράξεις ανυστερόβουλης αγάπης χωρίς τις γνωστές σκοπιμότητες των Μ.Κ.Ο που σε παρόμοιες περιπτώσεις, οι δημοσιεύσεις τους καταλήγουν με αριθμό τραπεζικού λογαριασμού και φυσικά την απαραίτητη παρότρυνση προς τους αφελείς να συνεισφέρουν τον οβολό τους για την “πολυέξοδη” ανατροφή του μικρού Μάρκου, Κίτσου, Ορφέα, Μάγδας κτλ. Μπράβο σου Γιώργο είσαι παράδειγμα προς μίμηση !!!
